Өлең, жыр, ақындар

Қара жер

Жадыратып бәріңді күлкіменен,
Көңілсіздік көрмейсің бір күні менен.
Табаныма сезіліп тұрады ылғи,
Жұмыр жердің жүрегі бүлкілдеген.

Биік ұстау мақсатым шынарымды,
Сенем,білем сан сынға шыдарымды.
Құшағына анамдай қара жердің,
Кім білсін қашан барып құларымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Заман заңы

  • 0
  • 1

Дүние-теңіз, адам-қайық есетін,
Өмір гүл ғой өсетін де өшетін.
Заман дауыл, адам қаңбақ сияқты,
Ыңғайымен тек домалап көшетін.

Толық

Қазағым, намысынды қайра деймін

  • 0
  • 0

Қазағым, намысыңды қайра деймін,
Дініңді мұсылмандық ойла деймін.
Ана тілім-ұлт тілі,қазақ тілі,
Қомсынбай өз тіліңде сайра деймін.

Толық

Сақта таза арыңды

  • 0
  • 1

Білімді бол,жоққа басты игізбе,
Қайратты бол, қайғыға бет сүйгіш бе.
Қанағат қыл, үлесіңді өте де,
Арсызға еріп, арыңа шаң тигізеді.

Толық

Қарап көріңіз