Өлең, жыр, ақындар

Бұлбұл құс

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 516
Жеңіл қанат қаққан салқын самалдарға,
Еріксіз мен таң қалам:
Сенсіз өмір сүруді сенен есіту сүйіктім,
Қаншалықты менің жаныма ауыр батар дейсің.
Ертегідей самалы есіп қараңғы түнек даланың,
Тыныштығын оятасың қайғы-мұңның.
Далалар мен орман, ну тоғайлардың бойынан
Қарап тұрсаң жас келеді шуақтап.
Көз нұрындағы құпия қайғы-қасіретті,
Қуып шығармағанда әлсіз ғана бір демің,
Үкілі үмітім үзіліп, кездесе алмай,
Ренішпен мен кетер ме едім.
Туған жеріңе құстай ұшып жеткін де,
Досыңның жүрегін тыңдап баққын!
Қаншама азап шеккеніңді сездіргенмен,
Кездескенде оны ренжітіп алмағын!
Сыпайлықпен зорлық жасамастан, сыйынғын.
Өзге істер маған түкке де керек емес.
Сенімен бірге махаббатым, өмір қуанышым,
Сені сүюмен өмір сүрем.

1814-1815



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдану

  • 0
  • 0

Желпінді тор әйнектен
Көрші әйелдің үйінен —
Қарайды маған кенеттен,
Жаны өртеніп күйінген.

Толық

Бұлбұл құс

  • 0
  • 0

Не бар онда? Не деген жұмбақ самал?
Шығыстың жолдаған сәлемі емес пе екен,
Ойда жоқтан жаңа леп келіп есіп,
Менің қайғы-мұңымды емдеп жазар ма екен?

Толық

Сағына сарғаю

  • 0
  • 0

Не болды маған,
Жүрегімде не сыр бар?
Үйімнің әрбір бұрышы, іші,
Қаншама толған, мұнша қапырық!

Толық

Қарап көріңіз