Өлең, жыр, ақындар

Бұлбұл құс

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 571
Жеңіл қанат қаққан салқын самалдарға,
Еріксіз мен таң қалам:
Сенсіз өмір сүруді сенен есіту сүйіктім,
Қаншалықты менің жаныма ауыр батар дейсің.
Ертегідей самалы есіп қараңғы түнек даланың,
Тыныштығын оятасың қайғы-мұңның.
Далалар мен орман, ну тоғайлардың бойынан
Қарап тұрсаң жас келеді шуақтап.
Көз нұрындағы құпия қайғы-қасіретті,
Қуып шығармағанда әлсіз ғана бір демің,
Үкілі үмітім үзіліп, кездесе алмай,
Ренішпен мен кетер ме едім.
Туған жеріңе құстай ұшып жеткін де,
Досыңның жүрегін тыңдап баққын!
Қаншама азап шеккеніңді сездіргенмен,
Кездескенде оны ренжітіп алмағын!
Сыпайлықпен зорлық жасамастан, сыйынғын.
Өзге істер маған түкке де керек емес.
Сенімен бірге махаббатым, өмір қуанышым,
Сені сүюмен өмір сүрем.

1814-1815



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғы налыс сөз

  • 0
  • 0

Махаббаттай мұң сырым,
Қаламын ашпай булығар.
Жапырақ теріп мен жүрмін.
Жұбатып ойды, зілі бар.

Толық

Көл үстінде

  • 0
  • 0

Жұттым мен рахат лебін, өмір лебін,
Бой сергіп, кеңіп кетті төңірегім.
Табиғат, ләззәтіңа бас иемін,
Ақ төсің — тәжім етер төрім менің.

Толық

Көрініс

  • 0
  • 0

Күн құдай шырағы
Жаңбырмен табысса,
Нұр шеңбер шығады
Жарқ етіп алыста.

Толық

Қарап көріңіз