Өлең, жыр, ақындар

Жүректің қылын шертетін

  • 28.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1703
Жүректің қылын шертетін,
Неге отсың әнді бастамай,
Серпілтіп топты тастамай,
Есейіп кеткен ерте тым,
Күлімкөз қарындастар-ай!
Жарқырап әне ашық ай,
Кеудесін кере ашты аспан.
Ұғысқан, үнсіз достасқан,
Қалмасын көңіл тасымай,
Бүгінгі кеште бас қосқан.
Аяма өнер асылын,
Қарттарыңның да бұл күні,
Қағылмай кетсін кірпігі.
Тыңдасын өлкем жас үнін,
Көбейтіңдерші күлкіні.
Сымбатты сәнмен өте бір,
Толсыншы көлдер қаздарға,
Толсыншы жүрек наздарға.
Көктемнің қандай екенін,
Ұғындырайықшы жаздарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздеймін неге...

  • 0
  • 0

«Келініңді түсіруге әзірлен,
Үйленемін»,-дей алмаймын қазір мен.
Қандай жақсы,қандай жақсы бойдақтық,
Көрген қызды қағытатын әзілмен.

Толық

Кезбе боп кетем

  • 0
  • 0

Мәңгі мұз құрлық–
Антрактиданы қақаған,
Ерітейін жүрегімнің отымен.
Жол табайын Ай-Шолпанға да апарар,

Толық

Сәулелі достық мендегі тілек

  • 0
  • 0

Кек пенен ызаны оқ қылып ататын,
Солдаттар майданда қансырап жататын.
Ыңырсып, күрмеліп әрең тіл қататын,
Соғыстың апатын,

Толық

Қарап көріңіз