Өлең, жыр, ақындар

Жүректің қылын шертетін

  • 28.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1780
Жүректің қылын шертетін,
Неге отсың әнді бастамай,
Серпілтіп топты тастамай,
Есейіп кеткен ерте тым,
Күлімкөз қарындастар-ай!
Жарқырап әне ашық ай,
Кеудесін кере ашты аспан.
Ұғысқан, үнсіз достасқан,
Қалмасын көңіл тасымай,
Бүгінгі кеште бас қосқан.
Аяма өнер асылын,
Қарттарыңның да бұл күні,
Қағылмай кетсін кірпігі.
Тыңдасын өлкем жас үнін,
Көбейтіңдерші күлкіні.
Сымбатты сәнмен өте бір,
Толсыншы көлдер қаздарға,
Толсыншы жүрек наздарға.
Көктемнің қандай екенін,
Ұғындырайықшы жаздарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір сәні

  • 0
  • 0

Жаратылған толқындардан, ағыстан,
Қызғаныштан аласұрған, қағысқан.
Өмір-сарай сәулетіне сән берер,
Жүректер мен жүректер ғой табысқан.

Толық

Өзің едің

  • 0
  • 0

Қызғалдақтар гүл атқанда бақтағы,
Өзің едің өмірімнің ақ таңы.
Өзің едің қуанышым, бақытым,
Өзің едің жас жанымның тапқаны.

Толық

Ынтызар отым едің

  • 0
  • 0

Ынтызар отым едің,
Таңым бар қозасына әлі суы құйылмағанына.
Бөтенсің. Өкінемін,
Сенің бал-шырыныңның өзіме бұйырмағынына.

Толық

Қарап көріңіз