Өлең, жыр, ақындар

Жүректің қылын шертетін

  • 28.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1679
Жүректің қылын шертетін,
Неге отсың әнді бастамай,
Серпілтіп топты тастамай,
Есейіп кеткен ерте тым,
Күлімкөз қарындастар-ай!
Жарқырап әне ашық ай,
Кеудесін кере ашты аспан.
Ұғысқан, үнсіз достасқан,
Қалмасын көңіл тасымай,
Бүгінгі кеште бас қосқан.
Аяма өнер асылын,
Қарттарыңның да бұл күні,
Қағылмай кетсін кірпігі.
Тыңдасын өлкем жас үнін,
Көбейтіңдерші күлкіні.
Сымбатты сәнмен өте бір,
Толсыншы көлдер қаздарға,
Толсыншы жүрек наздарға.
Көктемнің қандай екенін,
Ұғындырайықшы жаздарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолым болып...

  • 0
  • 0

Қыздар, қыздар,
Тағатымды ұрлаған,
Қара көзің таусылмайтын жыр маған,
Қара көзің сыр ұқтырмай тұрмаған.

Толық

Бірін-бірі адамдардың түсінетін кезі көп

  • 0
  • 0

Бірін-бірі адамдардың түсінетін кезі көп,
Шын бақыттың тани білер, көре білер көзі боп.
Асығамыз жылынуға, лапылдатып үрлеуге,
Байқаусызда қалсақ болды бір жанардан сезіп от.

Толық

Досқа наз

  • 0
  • 0

Бала кезде бірге ойнадық талай біз,
Құпия емес, арман болған арай қыз.
Ал бүгінде бірімізге біріміз,
О, өмір-ай,

Толық

Қарап көріңіз