Өлең, жыр, ақындар

Сол күні

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 556
(Сәкен Иманасовтың қазасына)

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Жырларыңыз қою еді мақпалдай,
Әр сөзінің салмағы бар батпандай.
Анадайдан келе жатқан тұлғаңыз,
Бүкіл ауыл көшіп келе жатқандай.

Елім десе сөз бастадың еңіреп,
Жырды тыңдап шуласатын төңірек.
Сахнада саңқылдаған дауысың,
Естілетін бір кісіден көбірек.

Ізіңді іздеп мүлгиді үнсіз қала, бақ,
Күңіренді ұлын жоқтап дала жақ.
Аңғал-саңғал өтті тағы бір ақын,
Кезіп кеттім сөрелерді аралап.

Күннің көзін бұлт торлады сол күні,
Сөгілгендей шекпен жырдың қолтығы.
Шерлене кеп жағаны ұрып жатты ұзақ,
Алабұртқан Алакөлдің толқыны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырға толы қарашық

  • 0
  • 0

Сырға толы қарашық,
Мен ішіңде кетсем бе екен адасып.
Ғаламатын былайғы жұрт сезбейді,
Отырар ед қарасып.

Толық

Құмдағы мұң

  • 0
  • 0

Қалшы меннен еріп алмай ерке мұң,
Тарттым алға тағдырымның желкенін.
Қарайлайсың келе ме әлде таныс жан,
Өткен шақтың елесімен өртедің.

Толық

Алтайға есек келген күн

  • 0
  • 0

Келді ауылға бір керуен киімдері шұбартқан,
Жаяу-жалпы шұбырынған он есекке жүк артқан.
Алыс жолдан арып келген ештеңе жоқ ойында,
Есектерін суарды әкеп Білезіктің бойында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар