Өлең, жыр, ақындар

Өрік гүліндей үлбіреп үнсіз

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 451
Шарпыды бір от жүзіме төніп,
Бір әуен жетті шалғайдан.
Ауыстырыпты көктем-қыз келіп,
Жапырағымды сарғайған.

Күзгі жаңбырда сөнген сезімді,
Тұтатып жасын үрлеген.
Самалы келіп аластап кетті,
Көңілімді әбден кірлеген.

Бақытың сенің осы ма еді,
Жоғалтып алған кеше деп,
Ақ жаңбыр іңкәр жүректің сөзін,
Төбемнен төкті төпелеп.

Дала екеуміз тыныстап алдық,
Жусанның исі бұрқырап.
Көктеммен солай қауышып жатты,
Тіршілік біткен шұрқырап.

Өрік гүліндей үлбіреп үнсіз,
Төгілуге де шақ тұрғам.
Түсірмей жерге қағып аларсың,
Қуанышымды лақтырған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өскемен

  • 0
  • 0

Көрмеген ем, көксеп келдім Өскемен,
Ғасыр бойы көкейімді тескен ең.
Зұлмат заман жолымды кес-кестеген,
Күн шығыстан ту шығысқа көшкен ем.

Толық

Ай жүзіне көп қарап

  • 0
  • 0

Ай көзінде сағыныш бар,
Айдың жүзі толғанмен.
Таусылмайды табыныстар,
Кейде жарты болғанмен.

Толық

Кейде

  • 0
  • 0

Жеке дара жүрекке билік құрып,
Күйіп жанып бір ғажап күйді ұқтырып.
Алақанда әлпештеп жүресің де,
Кейде мені аласың ширықтырып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар