Өлең, жыр, ақындар

Өмірімнің нұры сынды гүл өлең

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 763
Өмірімнің нұры сынды гүл өлең,
Мен өзіңсіз қалай өмір сүрер ем.
Сен кеудемнен төгілгенде маржан боп,
Күй кешемін бір ерен.

Мені сенен бөле алмайды ешкімде,
Жанарымның оты мейлі өшкінде.
Талқан етем кедергінің барлығын,
Айналып бір көшкінге.

Көктеменің гүлі сынды құлпырған,
Жүрегімді қайда қоям жыр тұнған.
Айлы түнде көп қараймын аспанға,
Жүрегіммен мұң тұнған.

Таңымда атар шолпан туып сызылып,
Сағыныштың әуеніндей үзіліп.
Мені ешқашан адастырмас арманым,
Алдамайды құз үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құс секілді құба даусын құлатып

  • 0
  • 0

Болашаққа біздер солай жол алдық,
Аппақ,адал сезімдерді обал ғып.
Бұлдыр-бұлдыр елестерді қуалап,
Бұйра-бұйра бұлтқа сіңіп жоғалдық.

Толық

Әнмен әрлеп өмірін жырмен өрген

  • 0
  • 0

Әнмен әрлеп өмірін жырмен өрген,
Кеудесіне тағынып гүлден өрден.
Кетті Ерағам аттанып жұмағына,
Ала алмай есебін күннен өлген.

Толық

Лақтырып қамытын азап күннің

  • 0
  • 0

Лақтырып қамытын азап күннің,
Кері қарап артыма мазақ қылдым.
Шай қайнатым өмір ғой сынағы мол,
Білейін деп қадірін азап күннің.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер