Өлең, жыр, ақындар

Өмірімнің нұры сынды гүл өлең

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 749
Өмірімнің нұры сынды гүл өлең,
Мен өзіңсіз қалай өмір сүрер ем.
Сен кеудемнен төгілгенде маржан боп,
Күй кешемін бір ерен.

Мені сенен бөле алмайды ешкімде,
Жанарымның оты мейлі өшкінде.
Талқан етем кедергінің барлығын,
Айналып бір көшкінге.

Көктеменің гүлі сынды құлпырған,
Жүрегімді қайда қоям жыр тұнған.
Айлы түнде көп қараймын аспанға,
Жүрегіммен мұң тұнған.

Таңымда атар шолпан туып сызылып,
Сағыныштың әуеніндей үзіліп.
Мені ешқашан адастырмас арманым,
Алдамайды құз үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегіме ұя салды ымыртта

  • 0
  • 0

Сарғайғанда, сағыныштан гүл өрем,
Жапырақтар жанарына түнегем.
Жүрегіме ұя салды ымыртта,
Ғарыш жақтан ұшып келіп бір өлең.

Толық

Көктем көңіл

  • 0
  • 0

Күлімдеп тіл қатады көктем көңіл,
Бұрылып қарамайды өткенге өмір.
Әуендер мені өзіне елітеді,
Ілесіп жыл құсына жеткен не бір.

Толық

Ұшырдым көңіл құсын

  • 0
  • 0

Ұшырдым көңіл құсын саған қарай,
Қалауын бұл жүректің табам қалай.
Үміт қуып үздігіп өмір бойы,
Арман қуып аһ ұрған адамдар-ай.

Толық

Қарап көріңіз