Өлең, жыр, ақындар

Өмірімнің нұры сынды гүл өлең

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 734
Өмірімнің нұры сынды гүл өлең,
Мен өзіңсіз қалай өмір сүрер ем.
Сен кеудемнен төгілгенде маржан боп,
Күй кешемін бір ерен.

Мені сенен бөле алмайды ешкімде,
Жанарымның оты мейлі өшкінде.
Талқан етем кедергінің барлығын,
Айналып бір көшкінге.

Көктеменің гүлі сынды құлпырған,
Жүрегімді қайда қоям жыр тұнған.
Айлы түнде көп қараймын аспанға,
Жүрегіммен мұң тұнған.

Таңымда атар шолпан туып сызылып,
Сағыныштың әуеніндей үзіліп.
Мені ешқашан адастырмас арманым,
Алдамайды құз үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Безіну

  • 0
  • 0

Дегендей ақ безіп қайда кетесің,
Паң дүние жымиады кекесін.
Бұл тірлікте өзін өзі алдаған,
Сенде сондай пендесің ау көкешім.

Толық

Ешбір ісім болмаған нала-мұңмен

  • 0
  • 0

Ешбір ісім болмаған нала-мұңмен,
Нелер есте сақталды бала күннен.
Ақ әжемнің құшағын сағындырар,
Қайран көктем, гүл жайнап, дала күлген.

Толық

Шексіз сезім құшағында тербелдім

  • 0
  • 0

Шексіз сезім құшағында тербелдім,
Қиялымның әлеміне сен келдің.
Бозғылт тұман арасынан қол бұлғап,
Боз үміттің соңына еріп сенделдім.

Толық

Қарап көріңіз