Өлең, жыр, ақындар

Өмірімнің нұры сынды гүл өлең

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 724
Өмірімнің нұры сынды гүл өлең,
Мен өзіңсіз қалай өмір сүрер ем.
Сен кеудемнен төгілгенде маржан боп,
Күй кешемін бір ерен.

Мені сенен бөле алмайды ешкімде,
Жанарымның оты мейлі өшкінде.
Талқан етем кедергінің барлығын,
Айналып бір көшкінге.

Көктеменің гүлі сынды құлпырған,
Жүрегімді қайда қоям жыр тұнған.
Айлы түнде көп қараймын аспанға,
Жүрегіммен мұң тұнған.

Таңымда атар шолпан туып сызылып,
Сағыныштың әуеніндей үзіліп.
Мені ешқашан адастырмас арманым,
Алдамайды құз үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағымдай сабылып тұрдым,
Көрмесем сағынып тұрдым.
Жаныңнан жаным іздесең,
Табылып тұрдым.

Толық

Болашаққа біздер солай жол алдық

  • 0
  • 0

Болашаққа біздер солай жол алдық,
Аппақ, адал сезімдерді обал ғып.
Бұлдыр-бұлдыр елестерді қуалап,
Бұйра-бұйра бұлтқа сіңіп жоғалдық.

Толық

Ес жию

  • 0
  • 0

Асау тағдыр қайшылаған құлағын,
Мені ағызған аласұрған бір ағын.
Долы дауыл домалатып басымды,
Сенімімнің тарс өшіріп шырағын.

Толық

Қарап көріңіз