Өлең, жыр, ақындар

Жаңа өмір

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 349
(1775)

Жүрек-ау, жүрек, мұның нең,
Сен неден сонша қысылдың?
Шошынам мына түріңнен,
Келеді соны түсінгім.
Жалындап оттай жанғаның,
Ермегің тыныш, жадыра,
Сүйгенің,
сенген арманың
Қалайша қалды әдіре?
Еліттің жап-жас көркіне,
Пида ғып жанды күнде өлдің.
Төзе алмай ләззат дертіне,
Торына түстің,
құл болдың.
Қырандай азат жарқ етіп,
Құлдықтан қалай құтылам?
Келсе де кеткім тәрк етіп,
Сол қызға сорлап тұтылам.
Аяшы дос-ау, құтқаршы,
Болдым ғой мезі мекерден;
Ортеке болып итаршы,
Жүрмін ғой билеп бекер мен.
Жалаймын сайқал табанын,
Сыйқырлы торда жүдедім.
Ауыры-ай өсек, табаның!
Сүймеші, сүйме, жүрегім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамаша түн

  • 0
  • 0

Сүйіктіме жылы ұя.
Хұжырамнан кеттім мен.
Қалың орман кең сая,—
Жай басып, соған жеттім мен.

Толық

Жолаушының түнгі әні

  • 0
  • 0

Тұрып сен, шыңда, беткейде,
Жер қайғысын жырлайсың
Екі есе қасірет шеккенге,
Екі есе медет сыйлайсың!

Толық

Әрбір күмбезден күмбез өсіп...

  • 0
  • 0

Әрбір күмбезден күмбез өсіп,
Ағыстар ағып бәрінде қайталаған,
Көріп сансыз күмбездерді күнде өскен,
Табиғаттың шексіздігіне көзің жетер.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар