Өлең, жыр, ақындар

Жаңа өмір

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 459
(1775)

Жүрек-ау, жүрек, мұның нең,
Сен неден сонша қысылдың?
Шошынам мына түріңнен,
Келеді соны түсінгім.
Жалындап оттай жанғаның,
Ермегің тыныш, жадыра,
Сүйгенің,
сенген арманың
Қалайша қалды әдіре?
Еліттің жап-жас көркіне,
Пида ғып жанды күнде өлдің.
Төзе алмай ләззат дертіне,
Торына түстің,
құл болдың.
Қырандай азат жарқ етіп,
Құлдықтан қалай құтылам?
Келсе де кеткім тәрк етіп,
Сол қызға сорлап тұтылам.
Аяшы дос-ау, құтқаршы,
Болдым ғой мезі мекерден;
Ортеке болып итаршы,
Жүрмін ғой билеп бекер мен.
Жалаймын сайқал табанын,
Сыйқырлы торда жүдедім.
Ауыры-ай өсек, табаның!
Сүймеші, сүйме, жүрегім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңға бату

  • 0
  • 0

Па, шіркін!
Маған соншалықты жүк артардай,
Жүрегім саған не болған?
Менің ғұмыр сүрген жанұям,

Толық

Қасиетті сыр

  • 0
  • 0

Қалаулымның қарасында жұмбақ бар,
(Тектен-текке бал ашпаңдар, ағайын.)
Өзім білем, жүрек сырың тыңдатқан,
Сол сезімде менің тағдыр — талайым.

Толық

Қиялым менің, қиялдарым!

  • 0
  • 0

Қиялым менің, қиялдарым!
Кешегі өткен алтын күндерімді,
Және де өзің көргендейсің!
Жүрегім, жігіттік жігер, күшіне еніп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар