Өлең, жыр, ақындар

Аңыз

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 512
(1776)

Қуғын монах жүрген қаңғып сап, құмда
Кездесіпті ешкіаяқ бір маймылға.
Фавн-маймыл сонда одан сұрапты:
«Көрсем деймін мен де рақат жұмақты,
Үй ішімді қосып мені дұғаңа,
Айтшы бізді көкке апар, деп хұдаңа».
Сонда әулие оған жауап қатыпты:
«Жоқ, мен үшін қауіпті бұл сұрағың,
Мен сен үшін дұға қылман, шырағым.
Кіре алмайсың жеті жәннат біріне,
Ешкіаяқ-ау, қарасайшы түріңе».
Деді Фавн, сөздің соңын тоспай-ақ:
«Жә, жарайды, мен болайын ешкіаяқ!
Жүр ғой жүр есекбастар талай мол,
Сол жұмаққа табады олар қалай жол?»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат әліппесі

  • 0
  • 0

Махаббаттың әліппесі — шырын бал.
Кітаптардың төресі екен шынында.
Оқыдым мен әр бетіне зер салып,
Миллион бет — таусылмайтын мұңын да,

Толық

Өзін өзі ақтау

  • 0
  • 0

Өзімнің өткен сыбдырлы күндерімді
Көзіммен мен қалайша оқып көре аламын...
Және де жапырақшаларды іздеуменен
Бір үйден бір үйге жүгірумен сандаламын!

Толық

Балықшы

  • 0
  • 0

Жөңкілді толқын, шулады толқын,
Жағада отыр балықшы мүлгіп.
Тыныштық меңдеп судай бір салқын,
Езіліп жаны, отырды мұңлық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар