Өлең, жыр, ақындар

Аңыз

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 399
(1776)

Қуғын монах жүрген қаңғып сап, құмда
Кездесіпті ешкіаяқ бір маймылға.
Фавн-маймыл сонда одан сұрапты:
«Көрсем деймін мен де рақат жұмақты,
Үй ішімді қосып мені дұғаңа,
Айтшы бізді көкке апар, деп хұдаңа».
Сонда әулие оған жауап қатыпты:
«Жоқ, мен үшін қауіпті бұл сұрағың,
Мен сен үшін дұға қылман, шырағым.
Кіре алмайсың жеті жәннат біріне,
Ешкіаяқ-ау, қарасайшы түріңе».
Деді Фавн, сөздің соңын тоспай-ақ:
«Жә, жарайды, мен болайын ешкіаяқ!
Жүр ғой жүр есекбастар талай мол,
Сол жұмаққа табады олар қалай жол?»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіздегі тыныштық

  • 0
  • 0

Кеткендей қалғып су беті,
Тұп-тұтас көктің көбесі.
Сұрланған теңіз суретін
Шолады шошып кемеші.

Толық

Орман патшасы

  • 0
  • 0

Кім ол, кешкі қараңғы ақшамда шауып шырықты бұзған?
Шабондоз екен жас баласымен кешігіп келе жатқан.
Жас бала қорқыныштан, әкесіне жабысып алған;
Шал оны құшағына қысып, жылытқан.

Толық

Алдану

  • 0
  • 0

Желпінді тор әйнектен
Көрші әйелдің үйінен —
Қарайды маған кенеттен,
Жаны өртеніп күйінген.

Толық

Қарап көріңіз