Өлең, жыр, ақындар

Аңыз

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 435
(1776)

Қуғын монах жүрген қаңғып сап, құмда
Кездесіпті ешкіаяқ бір маймылға.
Фавн-маймыл сонда одан сұрапты:
«Көрсем деймін мен де рақат жұмақты,
Үй ішімді қосып мені дұғаңа,
Айтшы бізді көкке апар, деп хұдаңа».
Сонда әулие оған жауап қатыпты:
«Жоқ, мен үшін қауіпті бұл сұрағың,
Мен сен үшін дұға қылман, шырағым.
Кіре алмайсың жеті жәннат біріне,
Ешкіаяқ-ау, қарасайшы түріңе».
Деді Фавн, сөздің соңын тоспай-ақ:
«Жә, жарайды, мен болайын ешкіаяқ!
Жүр ғой жүр есекбастар талай мол,
Сол жұмаққа табады олар қалай жол?»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянсыздық

  • 0
  • 0

Мөлдір бұлақ қайырында жаттым мен,
Ерке тасқын шаттығына баттым мен —
От құшағы құшағыма қауышып,
Күліп толқын, қытықтайды, кетеді,

Толық

Отырыста

  • 0
  • 0

Көңілім менің көк жиекке жетелеп,
Қараптан қарап адасады:
Қаншама ұмтылғанмен,
Жұлдыздар шаһарына жолым қашан болмақ?

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Ессіз болма,
Есігіңді аш айқара, келген жанға!
Адам болдым мен бұл әлемде,
О дегенім – өмірде күрескермін!

Толық

Қарап көріңіз