Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 25.11.2015
  • 0
  • 1
  • 7462
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...



Пікірлер (1)

Ақиіс

Маған бұл өлең ерекше көрінт

Пікір қалдырыңыз

Арулардың ашық болсын қабағы

  • 0
  • 0

Анау бетке көшкен екен қауым ел
Зорлықтарға таусылғанда күш амал.
Араласып отыра алмай жауымен
Қызылбаста өлген дейді құсадан.

Толық

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі

  • 0
  • 0

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі,
Аспан боп-боз, түк үмітсіз қарады.
Сен үшін не, не жазығым бар еді?
Біле алмадым-қандай кінә тағады.

Толық

Жаны бір кәусар

  • 0
  • 1

Суретші, қырғыз қызы Күлнар Рысбекке
Сан ойдың теріп маржанын
Ойғаны ою-тұнып тұр!
Дос етіп, таңдап алғаным,

Толық

Қарап көріңіз