Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 25.11.2015
  • 0
  • 1
  • 7324
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...



Пікірлер (1)

Ақиіс

Маған бұл өлең ерекше көрінт

Пікір қалдырыңыз

Мен биікке салып едім ұямды

  • 0
  • 0

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.

Толық

Түсінбей ме

  • 0
  • 0

Түсінбей ме
Мені тағы үнсіз көк?
Білсем деген
Құпияны бір сіз бе ед?

Толық

Бар бояуым...

  • 0
  • 0

Алатаудың етегін мекендедім,
Қаңтар туса еліме кетем дедім.
Құзар шыңға шығып-ап дауыстаса
Балапанды алып-ақ кетер ме едің?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар