Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 25.11.2015
  • 0
  • 1
  • 7455
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...



Пікірлер (1)

Ақиіс

Маған бұл өлең ерекше көрінт

Пікір қалдырыңыз

Елеңдемеймін ешкімге

  • 0
  • 0

Елеңдемеймін ешкімге
Деймін бе? Бәлкім алдау бұл?
Бейтаныс мүлде кескінде
Күлкіңді сенің аңғардым.

Толық

Қиялымдағы ықтырып әнді

  • 0
  • 0

Қиялымдағы ықтырып әнді,
Аспаным, сенде бұлт тұрып алды.
Алдымнан шыққан алай-түлейді
Қаламасам да - қалаймын енді.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 1

Күрсінісіп тікені, изендері,
Көріне ме көн кеуіп, күйзелгені?
Көш барады ботадан ұзағырақ,
Адаса ма, сол бота із көрмеді.

Толық

Қарап көріңіз