Ұшып өрттің үстімен
- 0
- 0
Ұшып өрттің үстімен
Қанаттарым күйді.
Кетті қаңғып көк түс,
Аяқтады ол биді.
Ана
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Өмір - елес, елеске алданамын
- 0
- 0
Өмір - елес, елеске алданамын.
Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?
Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,
Жағаға шығарар деп қарманамын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Абилхан Сандуғаш
Бұдан басқа жоқпа -
Н.Инабат
Өлең толық жазылмаған ғое -
Зарина
Макала
Ақиіс
Маған бұл өлең ерекше көрінт