Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 25.11.2015
  • 0
  • 1
  • 7302
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...



Пікірлер (1)

Ақиіс

Маған бұл өлең ерекше көрінт

Пікір қалдырыңыз

Көне дәуір туралы фильмнен соң

  • 0
  • 0

Көне дәуір қарап тұрды төбемнен
Аспан болып тесіле.
Кеудемді ұрып, мақтанумен келем мен
Ақылдымсып несіне?

Толық

Жапырақ - ғұмыр

  • 0
  • 0

Бір сырым бар. Кімге айтып наз ғыламын?
Күлгін түсті күндерден жаз құрадым.
Жапырақ жеңіл күрсінді, білмегендей
Тағдыры үшін кімдерді жазғырарын.

Толық

Күнделік

  • 0
  • 0

Жұбатсын сені кім келіп?
Біз бөлек өмір сүрмедік.
Қеудемде қалып бір әнің,
Өлеңмен жаздым күнделік.

Толық

Қарап көріңіз