Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 25.11.2015
  • 0
  • 1
  • 7425
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...



Пікірлер (1)

Ақиіс

Маған бұл өлең ерекше көрінт

Пікір қалдырыңыз

Өмірде көп қызық бар деме...

  • 0
  • 0

Өмірде көп қызық бар деме,
Жүрекке жайлы үн бір азық.
Көзіңмен іздейсің әлдене
Қалғанда көңілің құлазып.

Толық

Көңілге нұр тоқыдым

  • 0
  • 0

Адасқанның алды жөн,
Бар ма, білмен кешірім.
Армандарым салды дем,
Жөн бе, айтшы, осыным?

Толық

Сел болып кейде...

  • 0
  • 0

Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер