Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 25.11.2015
  • 0
  • 1
  • 7468
Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?
Тіршілікке нәр берген бай-терегім,
Сенің қамың емес екен жегенім.
Соны ұғынып, қалдым тағы мұңданып,
Маңдайымнан сүйгізе алмай бір барып.
Жүрем. Кешір, кешірімшіл жан анам,
Келе ме деп күнде жолға қараған...



Пікірлер (1)

Ақиіс

Маған бұл өлең ерекше көрінт

Пікір қалдырыңыз

Қырда сен боп көрінеді көмескі із...

  • 0
  • 0

...Күліп келіп
гүлді еске салдың да,
Мәнін таппай
Мәңгі кетіп қалдың ба?

Толық

Сен кеткен жолға қараймын

  • 0
  • 0

Өмірдің жолы сан тарап,
Осыған мен бе кінәлі?
Көңілім менің шаңқан-ақ,
Ал түбі немен тынады?

Толық

Отан - ана

  • 0
  • 1

Көздерімдей көлдерін мұң басқан.
Жапырағы желімен, даламен сырласқан.
Мүлгіп жатқан кеңістік, үнсіздік.
Туған ел. Не айтады түнгі аспан?

Толық

Қарап көріңіз