Өлең, жыр, ақындар

Ауыл

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5610
Таң алды. Дала. Қысы лаң.
Тілдесем түнгі көп ізбен.
Ұйқыда ауыл.Тұсынан
Өтіп барамын поезбен.
Жалғыз шам анау сөнбепті.
Сәлемдеседі түн қойны.
Бірдеңе десең нең кетті,
Іледі қиял ілкі ойды.
Көресі нендей көрмеген,
Сонда да деймін өр еді.
Жарығы жалғыз сөнбеген
Шуаққа қанша бөледі.
Шалқыса деп-ем оттарың,
Көзіне әлем ілмейді.
Байлықтың барын тоқтамы
Көкірегі соқыр білмейді...
...Таң алды.Дала. Қысы лаң.
Тілдесем түнгі көп ізбен.
Ұйқыда ауыл.Тұсынан
Өтіп барамын поезбен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана жүрегі

  • 0
  • 0

Өзгертпейді білемін
Шалшық және лай түсін.
Қайран ана жүрегі-
Даладай кең, Ай мүсін.

Толық

Мойнымдағы орамалдың қызылын

  • 0
  • 0

Жүрсе білмей жеңілдігін тұзының,
Сәл ұқпаған, сезе алмаған ызыңын.
Елемейді екем тіпті, обал-ай
Мойнымдағы орамалдың қызылын.

Толық

Терезеде телміреді бір сәуле

  • 0
  • 0

Бұлданумен болған сынды Күн де әуре,
Қолға түспес арман бардай көксейтін.
Терезеде телміреді бір сәуле
Кіре алмаған жарыққа мен не істеймін?

Толық

Қарап көріңіз