Өлең, жыр, ақындар

Бәрін сезіп-білетін бұлт ішінен

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 530
Бәрін сезіп-білетін бұлт ішінен,
Сыр ұғамын тамшылар күлкісінен.
Содан кейін сімірем дүние-ай деп,
Қымыздықтың саумалын үрпісінен.
Қаңбаққа да қосылам қалбалақтап.
Мойнын созып қарайды паң қарақат.
Күнге тосқан маңдайын әр жуадан
Жұпар ауа жұтамын жанға рақат.
Тошалаға таңданам жүзі керім.
Сабағымнан мен де бір үзілермін...
Сай ішінде жүрегі лүпілдеген,
Бүлдіргенді сүйемін қызыл ерін.
Жусанның да иісіне шала маспын.
Мұңын ұғам мелшиген кәрі ағаштың.
Мен тіпті қасиетті Қара Өлеңмен,
Көңілін де аулаймын Қара Тастың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен - аспаншыл ақынмын!

  • 0
  • 0

Көңілімде – үр-тамыз.
Ал, Көгімде – қаз әні.
Күрсіне берсін бұлт-абыз.
Жан-дүнием – жаз әлі!

Толық

Дала төлі

  • 0
  • 0

Қияққұлақ құлын-жондарға
бәйіт оқиды паң қарға.
Желіні жер сызған көп бұлттар
жата кетпекші жарларға…

Толық

Ар қар!

  • 0
  • 0

Таудан аққан бұлақтар,
Теңіздерге су аралас мұң құйып,
Бұлттан сұрап, нөсерін,
Телміреді көк аспанға тұңғиық.

Толық

Қарап көріңіз