Өлең, жыр, ақындар

Ішкі шер!

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 377
Ұсақ тірлік
байлайды амал қанша,
Шаруа бітпес
жалғаннан жоғалғанша.
Жүр досым,
тауға шығып серуендейік.
Қалада қапас
ойға қамалғанша.

Қайырымсыз
бұл қала жарқыраған,
Даламыздан
садаға парқы маған.
Жүр досым,
серігім бол, ерші маған.
Қасқа айғырды
міңгізем арқыраған.

Жүрек кірін
жаңбырмен жусаң тұнық.
Иіскейміз
қырлардан жусан жұлып.
Қымыз пісіп,
сүрі ет қайнағанша,
Қос айғырды
келеміз бусандырып.

Тасташы
бір мезетке тас қалаңды.
Не бар дейсің
ауылдан басқа мәнді?!
Құмайды да
қасыңа қосып берем,
Қара жерде
құтылтпас қашқан аңды.

Оғлансың ғой
жасыңнан орта көрген.
Кісі емессің
соңынан қорқау ерген.
Желмен тарап
айғырдың тоқпақ жалын,
Шың басына
шығамыз арқар өрген.

Таудың ұлын
тас қала қамасын ба?!
Жүр досым,
ауыл жаққа барасың ба?
Ұлып-ұлып
қайтайық айға қарап.
Бөрі жортқан
таулардың арасына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғатым!

  • 0
  • 0

Мен жылап ем, көңілшек Тау жылаған.
Қайыңның да көз жасы тамшылаған.
Ай тұмсығын тығады қолтығыма,
Ал, қойнымда бұлттар бар маужыраған.

Толық

Қамшы!

  • 0
  • 0

Шабандоздан
шыға қоймас серт жұтаң,
Атқа шапсам
жалын құшып, өрт жұтам.

Толық

Дала төлі

  • 0
  • 0

Қияққұлақ құлын-жондарға
бәйіт оқиды паң қарға.
Желіні жер сызған көп бұлттар
жата кетпекші жарларға…

Толық

Қарап көріңіз