Өлең, жыр, ақындар

Бар деумен...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1754
Бар деумен бас ұрмадым мынада асыл,
Әлденеге жатпадым кінәласып.
Көзің салғын біз жаққа, ей, Мәңгілік!
Жапырағы өлер тал құлағасын.
Қуаныштан көргенім құрау ғана.
Сый дегенім сый емес , сылау бала.
Қор болады жүрегім, лүпілі оның
Сағынатын жан таппай жылауға да.
Жалғыз-жалғыз жаратқан рабайда,
Көңіл, шіркін ,тасыса құламай ма?
Көзім шалды шындықты өлім бетті,
Күң қайда, Күні қайда,Күнә қайда?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күліп тұрмын

  • 0
  • 0

Мынау ғалам үн тұнған,
Сапырылысқан бір тынбай.
Өзімді алға жіберіп,
Күліп тұрмын сыртымнан.

Толық

Жылағанда жұбатқан Түн еді ...

  • 0
  • 0

Жылағанда жұбатқан түн еді.
Елжірегендей-ді жүрегі.
Анамдайын аймалап,
Менімен бірге жүдеді.

Толық

Бір байлығым бар еді

  • 0
  • 0

Жүрегіме кірбіңсіз
Көзін салды нала сұқ.
Жанын берер құрбыңсыз
Кете алдың ба жарасып?

Толық

Қарап көріңіз