Өлең, жыр, ақындар

Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5219
Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес.
Несіне алдап кей-кейде желігеді ес.
Қымбатыңнан айырып, аяулыдан
Қуанатын алданып, жерің емес.
Жүрегімнің басынан тамған әнім.
Сезімдерім суынбай, жалға бәрін.
Елге келсем елп етер серпіліс жоқ,
Енді қалай елеске алданамын.
Санамды ояу жаратқан, қалғығым жоқ.
Сөзден сарай әдемі салдырам деп.
Құм ішінде ауылым. Түн. Ұйқыда ел.
Атар таңға отырмын алдияр деп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сел болып кейде...

  • 0
  • 0

Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.

Толық

1997 жыл

  • 0
  • 0

Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?

Толық

Көктонды

  • 0
  • 0

Беркімбай... басына ел шұбаған,
Телғара жаяулап... Пірадар.
Мұхаммед, Түменнің үйі -ол-
Көктонды. Жолаушы, тұра қал.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар