Өлең, жыр, ақындар

Кетіп барам

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 846
Сезім тұнық, сыр тұнық, тұнық бәрі,
Көздеріңде қалған ед тұнып нәрі.
Неше ғасыр өткенін біле алмадым,
Сен кездесіп өзімді ұмытқалы.

Мені бірақ басқалар көздейтұғын,
Махаббатқа мас болар кез дейтұғын.
Маған деген сырды олар алдыменен,
Саған айтып тұрғанын сезбейтұғын.

Қайда жүрсем назарым сенде болып,
Бірімізді біріміз емдеп едік.
Кеткендей ем ұмытып мезгілді де,
Дүниенің жатқанын дөңгеленіп.

Есімде жоқ, күлдім бе, жыладым ба,
Баттым ба екен неше рет сірә мұңға.
Қаншама күз қоштастым құстар менен,
Сенің ғана дауысың құлағымда.

Алғандайсың сен келіп көшіп маған,
Тани алмай өзімді шошып та алам.
Ойлауменен өзім боп кеткен жанды,
Мына өмірден жылыстап кетіп барам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анамның дауысы

  • 0
  • 0

Анасының кенже қызы боп еркелейтұғын бұл дауыс,
Әкесі аитқан өлеңді естіп ентелейтұғын бұл дауыс.
Текті бір әулетке ұзатыларда сыңсу да аитқан бұл дауыс,
Әріптеспенен айтысып тойда олжалы қайтқан бұл дауыс.

Толық

Алатаудың басында асыл бөрік

  • 0
  • 0

Аспаннан ағытылды қара шөлмек,
Ақ қар жіпсіп жатқандай дала терлеп.
Жасыл шырша ақ сырға таққан кеше,
Біртіндеп ғайып болды тамаша өрнек.

Толық

Жамбыл

  • 0
  • 0

Әр табаны тиген жерді гүл басқан,
Ұлық пен де кішік пен де мұңдасқан.
Жыр көгінде жарқырадың жұлдыз боп,
Түнеріп ап жатқан кезде түнгі аспан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер