Өлең, жыр, ақындар

Кетіп барам

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 807
Сезім тұнық, сыр тұнық, тұнық бәрі,
Көздеріңде қалған ед тұнып нәрі.
Неше ғасыр өткенін біле алмадым,
Сен кездесіп өзімді ұмытқалы.

Мені бірақ басқалар көздейтұғын,
Махаббатқа мас болар кез дейтұғын.
Маған деген сырды олар алдыменен,
Саған айтып тұрғанын сезбейтұғын.

Қайда жүрсем назарым сенде болып,
Бірімізді біріміз емдеп едік.
Кеткендей ем ұмытып мезгілді де,
Дүниенің жатқанын дөңгеленіп.

Есімде жоқ, күлдім бе, жыладым ба,
Баттым ба екен неше рет сірә мұңға.
Қаншама күз қоштастым құстар менен,
Сенің ғана дауысың құлағымда.

Алғандайсың сен келіп көшіп маған,
Тани алмай өзімді шошып та алам.
Ойлауменен өзім боп кеткен жанды,
Мына өмірден жылыстап кетіп барам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таусыз жерде тұра алман

  • 0
  • 0

Сисам таудың құшағына сиярмын,
Жүйріктігін қарасаңшы қиялдың.
Тез жетем деп отырғанмен ұшаққа,
Тау үстінен өткен кезде ұялдым.

Толық

Қасым руқымен қауышыу

  • 0
  • 0

Толғамды жыр туралы той жасайтын келді күн,
Туған елге тау болып елестейсің сен бүгін.
Жүздесуді өзіңмен тағдыр бізге жазбапты,
Бізге алғаш жетті әнің, онан кейін өрлігің.

Толық

Мойындау

  • 0
  • 0

Жылдар жылжып, дүние жаңарғанмен,
Сырласамын сен жайлы самал желмен.
Уайымы жоқ жандай көрінсең де,
Қиынырақ құтылу саған меннен.

Толық

Қарап көріңіз