Өлең, жыр, ақындар

Шешеме хат

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 469
Өмір бердің, бұрым бердің, бой бердің,
Жақсылармен бір жүрсін деп ой бердің.
Өрнек салып өтемін деп өлеңмен,
Түрлендіріп есін алдым сөйлемнің,

Балалығым үстінде өтті көк шалғын,
Шеше сенің төркініңді еске алдым.
Жердің бəрі сол мекендей ұжмақ,
Өмір деген өлең екен деп қалдым...

Найзағайды күнде көрдім көк тілген,
Атам айтқан өлең тауға естілген.
Іңірдегі сыбызғы үнін көп тыңдап,
Сағынышпен құрдас болып кеттім мен.

Бөрі ұлып шырқын алса кей түннің,
Күндіз ойын.
Бара алмаймын дейтінмін.
Жотамдағы білектейін бұрымнан,
Жүгіргенде оңбай таяқ жейтінмін...

Сағына ма екен қызын ұзатқан,
Апам менің қалғанымды ұнатқан.
Ағаш шелек дəмі сіңген тау суын,
Күнде тасып əкелетін бұлақтан.

Туған жердің қайыңына сыңармын,
Сол мекенді бір көруге құмармын.
Қанымдағы сол бұлақтың тамшысы,
Таусылғанша жыр жазатын шығармын....



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тербетеді бір әуен

  • 0
  • 0

Өкінбеймін осылай кетеріме,
Мынау жұртпен келе алмай ымыраға.
Шөлдемеймін сендік ой жетегінде,
Жармасады басқалар құмыраға.

Толық

Кейде

  • 0
  • 0

Жеке дара жүрекке билік құрып,
Күйіп жанып бір ғажап күйді ұқтырып.
Алақанда әлпештеп жүресің де,
Кейде мені аласың ширықтырып.

Толық

Көктем келер

  • 0
  • 0

Бұлт айықса аспанды тұмшаламай,
Өтер ме едік алаңсыз күн санамай.
Жатыр дел-сал алматы туыттан соң,
Талығып қалғып кеткен тұмса анадай.

Толық

Қарап көріңіз