Өлең, жыр, ақындар

Шешеме хат

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 527
Өмір бердің, бұрым бердің, бой бердің,
Жақсылармен бір жүрсін деп ой бердің.
Өрнек салып өтемін деп өлеңмен,
Түрлендіріп есін алдым сөйлемнің,

Балалығым үстінде өтті көк шалғын,
Шеше сенің төркініңді еске алдым.
Жердің бəрі сол мекендей ұжмақ,
Өмір деген өлең екен деп қалдым...

Найзағайды күнде көрдім көк тілген,
Атам айтқан өлең тауға естілген.
Іңірдегі сыбызғы үнін көп тыңдап,
Сағынышпен құрдас болып кеттім мен.

Бөрі ұлып шырқын алса кей түннің,
Күндіз ойын.
Бара алмаймын дейтінмін.
Жотамдағы білектейін бұрымнан,
Жүгіргенде оңбай таяқ жейтінмін...

Сағына ма екен қызын ұзатқан,
Апам менің қалғанымды ұнатқан.
Ағаш шелек дəмі сіңген тау суын,
Күнде тасып əкелетін бұлақтан.

Туған жердің қайыңына сыңармын,
Сол мекенді бір көруге құмармын.
Қанымдағы сол бұлақтың тамшысы,
Таусылғанша жыр жазатын шығармын....



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осы емес

  • 0
  • 0

Тиегін сырдың ағытармын мен,
Қалжың мен ептеп қағытармын мен.
Көкірегің кілтін таппаспын бірақ,
Жүрегің сенің бос емес.

Толық

Өткен күндер мазалады көп мені

  • 0
  • 0

Өткен күндер мазалады көп мені,
(Күлген бейнең көз алдымнан кетпеді).
Біздерге ортақ ештеңе де жоқ деме,
Ай менен күн бар жұлдыздар, оттегі.

Толық

Мейірім нұры

  • 0
  • 0

Мейірім нұры мазасын алып,
Көбесі мұңның сөгілді.
Таңдайға тағы тәтті жыр келіп,
Тісімнен маржан төгілді.

Толық

Қарап көріңіз