Өлең, жыр, ақындар

Шие ағашы және мен

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 323
Ақ ұлпа гүлдер ең, жап-жаңа бүрлеген,
Желдерден қорғай алмадым.
Үлбіреп ақ сезім кеудеме кірген ең,
Өзіңе пана болмадым.

Мұңайма бірақ сен гүлдер төгілгенмен,
Моншаққа қойның толады.
Ақ сезім ұшқан соң қалары тек менде,
Сарғайған жүрек жаралы.

Тұрады бірақ та сенің әлемің,
Қып-қызыл, аппақ түстерден.
Бітпейтің керуен сағыныштармен,
Күмбірге толы құс кеудем.

Айналып сені де күтеді иең,
Жапырағыңды бақылап.
Ұната тұра сезімді үркіткен,
Бір жанды білем ақымақ.

Оралмайды енді ақ сезім қайта,
Мың жерден кінә тақтың не?
Мамырда ашылған гүлдің еркесі,
Айналғым келді ақ гүлге…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астанам

  • 0
  • 0

Есімің жатқа күйік болғаны үшін,
Бәйтерегіңнің биік болғаны үшін.
Табанға бізді таптағысы келген,
Зұлымның жолы тұйық болғаны үшін,

Толық

Білмейсің

  • 0
  • 0

Білесің айтқаныңа сенерімді
Сен үшін жырдан моншақ терерімді.
Сен үшін мекеніңнің адамдарын,
Өзгелерден жақындау көрерімді.

Толық

Сұп-суық тамшы сағақтан тұрды тамшылап

  • 0
  • 0

Сұп-суық тамшы сағақтан тұрды тамшылап,
Айығар ма күн?
(Қарайлас еді бар сұрақ)
Барып қайттым мен асығыс орап шарфымды,

Толық

Қарап көріңіз