Өлең, жыр, ақындар

Өзіңе тән гүл едім

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 411
Өзіңе тән гүл едім қырда күлген,
Тұлпар мініп жан болсаң мырза жүрген.
Қос дауыспен шырқайық аспандатып,
Мен бір әннің сөзі едім, ырғағым ең.

Қуаныштан бөркіңді аспанға атып,
Қайырмасын шырқай түс аспандатып.
Өзің жоқта сол әнді жалғыз айтып,
Сағыныштан отырам жас парлатып.

Күйді кеудем қойғандай жалын жұтып,
Түсіне алмас өзгелер халімді түк,
Осы әнді екеуміз шырқағандай,
Айта алмайды басқа ешкім тамылжытып.

Сол баяғы өз сертім, өз реңім,
Таусылмайтын сен үшін төзім едім.
Сыңғырлаған сұп-сұлу сезім едің,
Не боларын білмеймін кезігер күн…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп күттірген балалық

  • 0
  • 0

Бірде құмнан уыстап,
Бірде аунаған шалғынға.
Жүгіріп жүр балалық,
Есігімнің алдында!

Толық

Сол күні

  • 0
  • 0

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Бір әуен бар

  • 0
  • 0

Топырақтай гүл тозаңын жасырған,
Күн сезімін аңсаған.
Күткен едім, жолығатын сол күнді,
Қайда жүрсең болшы аман!

Толық

Қарап көріңіз