Өлең, жыр, ақындар

Өзіңе тән гүл едім

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 399
Өзіңе тән гүл едім қырда күлген,
Тұлпар мініп жан болсаң мырза жүрген.
Қос дауыспен шырқайық аспандатып,
Мен бір әннің сөзі едім, ырғағым ең.

Қуаныштан бөркіңді аспанға атып,
Қайырмасын шырқай түс аспандатып.
Өзің жоқта сол әнді жалғыз айтып,
Сағыныштан отырам жас парлатып.

Күйді кеудем қойғандай жалын жұтып,
Түсіне алмас өзгелер халімді түк,
Осы әнді екеуміз шырқағандай,
Айта алмайды басқа ешкім тамылжытып.

Сол баяғы өз сертім, өз реңім,
Таусылмайтын сен үшін төзім едім.
Сыңғырлаған сұп-сұлу сезім едің,
Не боларын білмеймін кезігер күн…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайда тұрасыз дейсің

  • 0
  • 0

Көшесі алыппен аталатұғын,
Бақтары гүлмен жасанатұғын.
Қыраны көкке көтерілерде,
Алатау қарттан бата алатұғын.

Толық

Мұңдарға бейім жүрегім

  • 0
  • 0

Өзгені ойға алмайсың,
Бәрін де көзге ілмейсің.
Мұңдарға бейім жүрегім,
Күлуді неге білмейсің?

Толық

Қос кеме

  • 0
  • 0

Біле алмадым.
Қуаныш па қайғым ба,
Құлашымды тым алысқа жайдым ба?
Ақ жалаулы сенің кемең жолықты,

Толық

Қарап көріңіз