Өлең, жыр, ақындар

Толқын тістеп тауысқан

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 458
Сағындым деп сен мені сендіргенде,
Ақылыңды сезімге жеңдіргенде.
Тиер-тимес аяғым жерде қалқып,
Жүргендеймін шомылып мөлдір көлге.

Кетпей тұрған қасымнан жазым қандай,
Жазым қандай, әдемі сазың қандай,
Жайшылықта ұйысып қалар шашым,
Қолым тисе судырап жазылғадай.

Тіпті сұңғақ тартқандай тал мүсінім,
Жұтқандаймын даламның таңғы шығын.
Жүрек күліп тұрған соң сұрағына,
Күле жауап беремін бар кісінің.

Өзгеше боп кеткендей өмір мүлдем,
Құсым қандай айдынға қонып жүрген.
Жүрегіме бір жалын келіп кірген,
Көптен бері жылынбай тоңып жүрген.

Жая алмасаң сол беті маған құшақ,
Қалар ма едім ел көшкен далам құсап.
Таусылған күн төзімім түгесер ме ем,
Толқын тістеп тауысқан арал құсап.

Қалай ғана тұра алам қанаттанбай,
Қарсы алдымнан күлімдеп таң атқандай.
Неге келдім өмірге десем тәйір,
Сол сезімді сезуге жаратқандай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сары қурай

  • 0
  • 0

Сары қурай сыбызғы кесіп алма,
Сағынба да сен мені, есіңе алма.
Өкінгенмен не пайда,өтеді өмір,
Іздеп келе алмаса есі барда.

Толық

Білмейсің

  • 0
  • 0

Білесің айтқаныңа сенерімді
Сен үшін жырдан моншақ терерімді.
Сен үшін мекеніңнің адамдарын,
Өзгелерден жақындау көрерімді.

Толық

Жездеге жыр

  • 0
  • 0

Тарту етіп тағдырың жезделікті,
Бір кездегі мінезің өзгеріпті.
Мейір шапағатыңды көз көріпті,
Жыр арнайтын өзіңе кез келіпті.

Толық

Қарап көріңіз