Өлең, жыр, ақындар

Толқын тістеп тауысқан

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 416
Сағындым деп сен мені сендіргенде,
Ақылыңды сезімге жеңдіргенде.
Тиер-тимес аяғым жерде қалқып,
Жүргендеймін шомылып мөлдір көлге.

Кетпей тұрған қасымнан жазым қандай,
Жазым қандай, әдемі сазың қандай,
Жайшылықта ұйысып қалар шашым,
Қолым тисе судырап жазылғадай.

Тіпті сұңғақ тартқандай тал мүсінім,
Жұтқандаймын даламның таңғы шығын.
Жүрек күліп тұрған соң сұрағына,
Күле жауап беремін бар кісінің.

Өзгеше боп кеткендей өмір мүлдем,
Құсым қандай айдынға қонып жүрген.
Жүрегіме бір жалын келіп кірген,
Көптен бері жылынбай тоңып жүрген.

Жая алмасаң сол беті маған құшақ,
Қалар ма едім ел көшкен далам құсап.
Таусылған күн төзімім түгесер ме ем,
Толқын тістеп тауысқан арал құсап.

Қалай ғана тұра алам қанаттанбай,
Қарсы алдымнан күлімдеп таң атқандай.
Неге келдім өмірге десем тәйір,
Сол сезімді сезуге жаратқандай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмасы да албыраған қалада

  • 0
  • 0

Жылжып емес, жылдар зулап бара ма?
Өшпейтіндей із қалдырып санаға.
Келдің несін сезіміңді өртке орап,
Алмасы да албыраған қалаға?

Толық

Лағыл мұң

  • 0
  • 0

Үн–түнсіз кеттің бейтаныс жандай,
Мұңайсам және шат күлсем.
Ойлағанымды сезіп қойғандай,
Несіне хабарластың сен.

Толық

Қымыз көңіл

  • 0
  • 0

Шақтарыма қош айтысып мұңайған,
Кешіп жүріп зорға шыққам мың ойдан.
Сағыныштың сары шекпенін лақтырғам,
Салар дейсің жүрекке деп кім ойран.

Толық

Қарап көріңіз