Өлең, жыр, ақындар

Сөйлеттірдің

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 328
Тамсанып қайың қыздың сырғасына,
Көз салып тауларымның сұлбасына.
Кеткенмін табиғатпен біте қайнап,
Жетеді жұмбақтығым бір басыма.

Жанымды нәзік менің ұғармысың?
Қасымда мұңға батсам тұрармысың?
Сәттерді мен өртенген көре қалсаң,
Сол өрттің азабына шыдармысың?

Қиырға сетер сезім алып ұшқан,
Қорқамын кеудемдегі жарылыстан.
Кеткенмін нуға айланып қуаныштан,
Кеткенмін құмға айланып сағыныштан.

Ұшып ем Қанас пенен Үліңгірден,
Жұртымды тәнті етіп құлын жырмен.
Сен қалай жүрегімді сөйлеттірдің,
Құстардың Сүлейменше тілін білген?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаралы күн

  • 0
  • 0

Алатаудың ақ бас шыңы кетті бүгін қартайып,
Ұясынан шықпай күн де жатып алды жантайып.
Жердің шетін қорғайтұғын, желдің өтін тосатын,
Қорғанынан көз жазды ел тұратұғын қалқайып.

Толық

Жыр дәптерім

  • 0
  • 0

Сенде жатыр өмірдің гүл көктемі,
Төрт шумаққа сиды да бір беттегі.
Саған бәрін ақтарып айтып алмай,
Көзімнен мұң көңілден кір кетпеді.

Толық

Қиялға да симайтын

  • 0
  • 0

Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.

Толық

Қарап көріңіз