Өлең, жыр, ақындар

Сөйлеттірдің

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 333
Тамсанып қайың қыздың сырғасына,
Көз салып тауларымның сұлбасына.
Кеткенмін табиғатпен біте қайнап,
Жетеді жұмбақтығым бір басыма.

Жанымды нәзік менің ұғармысың?
Қасымда мұңға батсам тұрармысың?
Сәттерді мен өртенген көре қалсаң,
Сол өрттің азабына шыдармысың?

Қиырға сетер сезім алып ұшқан,
Қорқамын кеудемдегі жарылыстан.
Кеткенмін нуға айланып қуаныштан,
Кеткенмін құмға айланып сағыныштан.

Ұшып ем Қанас пенен Үліңгірден,
Жұртымды тәнті етіп құлын жырмен.
Сен қалай жүрегімді сөйлеттірдің,
Құстардың Сүлейменше тілін білген?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракемер

  • 0
  • 0

Биікке мойнын созып есі кеткен,
Аспанның көкірегін тесіп өткен,
Емес ол.
Жатағандау қазан тауды,

Толық

Қиялға да симайтын

  • 0
  • 0

Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.

Толық

Бес әріп

  • 0
  • 0

Бекер ғана қол ұстасқан екенмін,
Сағыныштың тереңіне матырдың.
Үнсіз қалдым, сөйлеу менің не теңім,
Мұндай кезде өзі артық ақылдың.

Толық

Қарап көріңіз