Өлең, жыр, ақындар

Жалықтым

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2494
Саңылауын көре алмай жарықтың
Қараңғы Мәскеуден жалықтым.
Анамнан алыста қамықтым
Қызы едім қазақтың, халықтың.
Тырнағын бұл тағдыр салып тұр.
Ақыл-ой, төзімді сарықтым.
Ауылға жетем бе бір күні
Алдымнан шыға ма ел, алып Күн?
Көзімді ақша қар қарып тұр,
Жүрегім ауырып, жанып жүр.
Бауырға оқ атқан жауызға
Не деймін? Көңілім қалып құр...
Күншығыс, Күншығыс, Күншығыс.
Қанымда еліме құлшыныс.
Шарттылық жанымды жейді де
Қаламын қайтадан тым-тырыс.
Кей-кейде көзіме жат менің,
Күндегі тірлігім, сәттерім.
Өзіңе жете алмай қанша жол
Жүремін мен әлі дәптерім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ең соңғы рет көрдім сені, ал тыңда:

  • 0
  • 0

Ең соңғы рет көрдім сені, ал тыңда:
Тек екеуміз жолығатын жағалау.
Өзен ақты өрекпіген қалпында,
Су тасыр деп тұнып тұрған қала - дау.

Толық

Өңменімнен итерді өмір мені

  • 0
  • 0

Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.

Толық

Бұқарбай еліне

  • 0
  • 0

Өзінен ғана табылған барлық керегі,
Атайбоз бидің елі еді.
Ескілік жол мен ескі ғылым еді қорегі,
Жақыпбай молда төрі еді.

Толық

Қарап көріңіз