Өлең, жыр, ақындар

Жалықтым

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2220
Саңылауын көре алмай жарықтың
Қараңғы Мәскеуден жалықтым.
Анамнан алыста қамықтым
Қызы едім қазақтың, халықтың.
Тырнағын бұл тағдыр салып тұр.
Ақыл-ой, төзімді сарықтым.
Ауылға жетем бе бір күні
Алдымнан шыға ма ел, алып Күн?
Көзімді ақша қар қарып тұр,
Жүрегім ауырып, жанып жүр.
Бауырға оқ атқан жауызға
Не деймін? Көңілім қалып құр...
Күншығыс, Күншығыс, Күншығыс.
Қанымда еліме құлшыныс.
Шарттылық жанымды жейді де
Қаламын қайтадан тым-тырыс.
Кей-кейде көзіме жат менің,
Күндегі тірлігім, сәттерім.
Өзіңе жете алмай қанша жол
Жүремін мен әлі дәптерім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азап қой бұл. Өзің-ақ мойындашы

  • 0
  • 0

Азап қой бұл. Өзің-ақ мойындашы,
Арамызда ұқпас сыр жойылмасы.
Қинамашы. Сезімді жылатпашы.
Көрінбеші көзіме. Жырақташы.

Толық

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.

  • 0
  • 0

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.
Бітпейтін дау, құй даулама, құй даула.
Менің мұңым мидай дала мұңы еді,
Тола қоймас бар қажетті жиғанда.

Толық

Третьяков галереясында

  • 0
  • 0

Пана таппай
Тәкәппар паң қаладан,
Жүректердің
Шеріндей тарқамаған.

Толық

Қарап көріңіз