Өлең, жыр, ақындар

Жайым осы

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 424
Бұлт қашқан аспанынан панасыз күн,
Ұяңа жет!
Көмекке шарасызбын.
Қарсыз қара суықтай қытымырмын,
Түнгі соққан сағаттай мазасызбын.

Ұшақ ұшты төбемнен күркіреген,
Оған да назарыңды бұршы дер ем.
Бақшадағы өріктей дәрменсізбін,
Жалаңаш бұтағын жел сілкілеген.

Үй мынау ұшақ ұшқан төбесінен,
Жырақта бйіктердің елесінен.
Асыға шыққан түтін жоқ боп кетті,
Бөлінді де моржаның денесінен.

Қарды аңсадым түйірі көз арбаған,
Сұлу шақтың қадірін сезе алмағам.
Саяжайда сабылтып ойларымды,
Жайым осы-бйіктен көз алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Көрмеген соң көсеуге де таң қалып,
Көп ұмтылдым биіктерге қарманып.
Әке сенмен бірге кеткен бақытты,
Мына өмірден көп іздедім сандалып.

Толық

Алмасы да албыраған қалада

  • 0
  • 0

Жылжып емес, жылдар зулап бара ма?
Өшпейтіндей із қалдырып санаға.
Келдің несін сезіміңді өртке орап,
Алмасы да албыраған қалаға?

Толық

Таудан биік

  • 0
  • 0

Сезіміңді жасыру да бір мұң ғой,
Кірпігіме асылуда бұл күнде ой.
“Көзің талса тауға қара” дейсің сен,
Таудан биік саған қарап жүрмін ғой!

Толық

Қарап көріңіз