Өлең, жыр, ақындар

Жайым осы

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 311
Бұлт қашқан аспанынан панасыз күн,
Ұяңа жет!
Көмекке шарасызбын.
Қарсыз қара суықтай қытымырмын,
Түнгі соққан сағаттай мазасызбын.

Ұшақ ұшты төбемнен күркіреген,
Оған да назарыңды бұршы дер ем.
Бақшадағы өріктей дәрменсізбін,
Жалаңаш бұтағын жел сілкілеген.

Үй мынау ұшақ ұшқан төбесінен,
Жырақта бйіктердің елесінен.
Асыға шыққан түтін жоқ боп кетті,
Бөлінді де моржаның денесінен.

Қарды аңсадым түйірі көз арбаған,
Сұлу шақтың қадірін сезе алмағам.
Саяжайда сабылтып ойларымды,
Жайым осы-бйіктен көз алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Он алтыншы желтоқсан

  • 0
  • 0

Түн ығысты.
Күн шығыстан келе жатты таң қысып.
Жапырақтың жанарында
Қатып қалған таңғы шық.

Толық

Қыл көпір

  • 0
  • 0

Оңаша қалдық екеуден екеу, жанға айналдық па армансыз,
Суша сапырар сөзің таусылып тосылып неден қалғансыз?
Көз тоқтатуға келмеді шамам қараған дұрыс қай жаққа,
Үп еткен желге құлап түсердей жапырақ тәнім қорғансыз.

Толық

Мұз үстіндегі ой

  • 0
  • 0

Беті жылтыр айнадайын теп-тегіс,
Жатыр өзен табанымның астында.
Қамықпа сен көктем келіп өтсе қыс,
Айланарсың бөгеу бермес тасқынға!

Толық

Қарап көріңіз