Өлең, жыр, ақындар

Жайым осы

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 344
Бұлт қашқан аспанынан панасыз күн,
Ұяңа жет!
Көмекке шарасызбын.
Қарсыз қара суықтай қытымырмын,
Түнгі соққан сағаттай мазасызбын.

Ұшақ ұшты төбемнен күркіреген,
Оған да назарыңды бұршы дер ем.
Бақшадағы өріктей дәрменсізбін,
Жалаңаш бұтағын жел сілкілеген.

Үй мынау ұшақ ұшқан төбесінен,
Жырақта бйіктердің елесінен.
Асыға шыққан түтін жоқ боп кетті,
Бөлінді де моржаның денесінен.

Қарды аңсадым түйірі көз арбаған,
Сұлу шақтың қадірін сезе алмағам.
Саяжайда сабылтып ойларымды,
Жайым осы-бйіктен көз алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Досыма

  • 0
  • 0

Гүл жамылып тұрса да төңірегі,
Мынау қала елсіздей көрінеді.
Тым болмаса досым-ау бір келіп кет,
Өзің келмей табылмас көңіл емі.

Толық

Таңғы көкек дауысы

  • 0
  • 0

«Ән салып жүрсем болды, жетед» деген,
Қарамай шаранаға секектеген,
Сол құсты қадірледі не себепті,
Жайлау бар туған жерде Көкек деген.

Толық

Саған қайта айланып келем бе шын

  • 0
  • 0

Саған қайта айланып келем бе шын,
Жылдар жылжып дүние көнергесін.
Құзар шыңнан құлдилау қиын боп тұр,
Биікте емес үйткені төмендесің.

Толық

Қарап көріңіз