Өлең, жыр, ақындар

Жайым осы

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 333
Бұлт қашқан аспанынан панасыз күн,
Ұяңа жет!
Көмекке шарасызбын.
Қарсыз қара суықтай қытымырмын,
Түнгі соққан сағаттай мазасызбын.

Ұшақ ұшты төбемнен күркіреген,
Оған да назарыңды бұршы дер ем.
Бақшадағы өріктей дәрменсізбін,
Жалаңаш бұтағын жел сілкілеген.

Үй мынау ұшақ ұшқан төбесінен,
Жырақта бйіктердің елесінен.
Асыға шыққан түтін жоқ боп кетті,
Бөлінді де моржаның денесінен.

Қарды аңсадым түйірі көз арбаған,
Сұлу шақтың қадірін сезе алмағам.
Саяжайда сабылтып ойларымды,
Жайым осы-бйіктен көз алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгілік жыр жазайық

  • 0
  • 0

Бірге жүрген күндердің,
Сағаттары жүйрік пе!
Әміріне жүректің,
Айта алмайсың билік те.

Толық

Тек табиғат

  • 0
  • 0

Қарлығаштай талып ұшқан қауырсыным майысып,
Менмен бірге жылады тал қабырғасы қайысып.
Көл бетінде дірілдеді ай, дірілдеді жұлдыз да,
Таулар ғана тұрды мүлгіп, қалғандай түс шайысып.

Толық

Саған қайта айланып келем бе шын

  • 0
  • 0

Саған қайта айланып келем бе шын,
Жылдар жылжып дүние көнергесін.
Құзар шыңнан құлдилау қиын боп тұр,
Биікте емес үйткені төмендесің.

Толық

Қарап көріңіз