Өлең, жыр, ақындар

Жайым осы

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 352
Бұлт қашқан аспанынан панасыз күн,
Ұяңа жет!
Көмекке шарасызбын.
Қарсыз қара суықтай қытымырмын,
Түнгі соққан сағаттай мазасызбын.

Ұшақ ұшты төбемнен күркіреген,
Оған да назарыңды бұршы дер ем.
Бақшадағы өріктей дәрменсізбін,
Жалаңаш бұтағын жел сілкілеген.

Үй мынау ұшақ ұшқан төбесінен,
Жырақта бйіктердің елесінен.
Асыға шыққан түтін жоқ боп кетті,
Бөлінді де моржаның денесінен.

Қарды аңсадым түйірі көз арбаған,
Сұлу шақтың қадірін сезе алмағам.
Саяжайда сабылтып ойларымды,
Жайым осы-бйіктен көз алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұрғылт дүние

  • 0
  • 0

Аспан сұрғылт, көтерілген шаң шығар,
Қасым киген шинел ме әлде жайылған?
Онсыз дағы пәс көңілім жаншылар,
Жараланған солдаттан жоқ айырмам.

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Сенделдім қу тірліктің соқпағында.
Өртендім аңсау-сезім аптабында.
Ілесіп ертісіңе, жырақ кеткен,
Туған жер,

Толық

Шие ағашы және мен

  • 0
  • 0

Ақ ұлпа гүлдер ең, жап-жаңа бүрлеген,
Желдерден қорғай алмадым.
Үлбіреп ақ сезім кеудеме кірген ең,
Өзіңе пана болмадым.

Толық

Қарап көріңіз