Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырда

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 360
Көк зеңгірден кетсе де жасын құлап,
Түк сезбеспін жосылды жасым – бұлақ.
Бар ұққаным арпалыс кеудемдегі,
Құйып тұрған жаңбырдан басымдырақ.

Қабақ түйіп қара бұлт тұнжырайды,
Тереземді тамшылар ұрғылайды.
Жас бұтақта бүрісіп қара торғай,
Гүл жылайды егіліп, қыр жылайды.

Көңілімнің көл толқып шарасына,
Дауа таппай жүректің жарасына.
Тұрғанымда керілді кемпір қосақ,
Екі ауылдың тұтасып арасына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Жалын кешіп жүр екеміз өртеніп,
Сағат құрғыр безілдеді.
түс әттең…
Түсті жорып көңілден сыр шертелік,

Толық

Қазақтың қызы

  • 0
  • 0

Көзінше жұрттың қарамас телміріп жарға,
Сағынған шақта ес көрер жасанды елесін.
Сүйемін деген сөзін де айтады іштей,
Сағындым деген сөзі сол: - қашан келесің?

Толық

Мойындау

  • 0
  • 0

Жылдар жылжып, дүние жаңарғанмен,
Сырласамын сен жайлы самал желмен.
Уайымы жоқ жандай көрінсең де,
Қиынырақ құтылу саған меннен.

Толық

Қарап көріңіз