Мұз үстіндегі ой

Беті жылтыр айнадайын теп-тегіс,
Жатыр өзен табанымның астында.
Қамықпа сен көктем келіп өтсе қыс,
Айланарсың бөгеу бермес тасқынға!

Топ балалар сырғанақтап ойнайды,
Мен де өттім ары-бері ерте кеш,
Бірақ суың өр тасқынын қоймайды,
Қатал қыспен қымбатыңды өлшемес.

Жалтыр мұздың бергі беті тыныштық,
Арғы беті асау толқын тулайды.
Ішке бүгіп бар сырымды жүрсем де,
Балапан жыр босатшы деп шулайды.

Тұр жас қайың жапырағы тоналған,
Көктем келер ол да бүрлеп жайқалар.
Жер бетінен табылмайтын сұлулық,
Сонда сенің өн-бойыңнан байқалар.

Су салармын тұнығыңнан шашыма,
Дәл осылай тербелермін тағы мен.
Бірақ ешкім дей алмайды жасыма,
«Бір кездері тынып іштей ағып ең…»

Беті жылтыр айнадайын теп-тегіс,
Жатыр өзен табанымның астында.
Қамықпа сен көктем келіп өтсе қыс,
Айланарсың бөгеу бермес тасқынға!

---