Өлең, жыр, ақындар

Көгінен құс кете алмай еру қонған

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 330
Көгінен құс кете алмай еру қонған,
Түбіне ай жете алмай зәру болған.
Арна ғып таудың төсін жатқан көлдің,
Реңі тотияиын, дәмі зәмзәм.

Таңы қызыл шымылдық,кеші балдай,
Бұлт шөккен нар түйелі көші бардай.
Жүзіңді шарлып өткен салқын лептің,
Асырар әсемдігін сесі бардай.

Өзінде бар тірлігі бір ғаламдай,
Толқынды толқын қуған құр қалардай.
Бір көл бар өр алтайда қанас дейтін,
Тым терең, әрі бійік тұлғалардай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиялға да симайтын

  • 0
  • 0

Жүдетуге жанымды мүлде бейім,
Сені көрсе мұң біткен қашады ептеп.
Мен де ығысып шегіне бердім кейін,
Төрге шығып барасың баса көктеп.

Толық

Түн еді

  • 0
  • 0

Түн еді келе жаттық ыйықтасып,
Шашыммен жел ойнайды тійіп қашып.
Сол түнде келе жаттық тек екеуміз,
Даламенен қаланы ұйықтатып.

Толық

Мұңдарға бейім жүрегім

  • 0
  • 0

Өзгені ойға алмайсың,
Бәрін де көзге ілмейсің.
Мұңдарға бейім жүрегім,
Күлуді неге білмейсің?

Толық

Қарап көріңіз