Өлең, жыр, ақындар

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2141
Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.
Ауада бар қанша тірлік белгісі?
Дәл бүгінгі бейнем бе ертең? Кім үшін?
Мына бетті қашан көрдім? Сенбісің?
Нені ойлаумен бүктім сонда бұрышын?
Қас қылғандай алған сайын кітапты
Бүккен беті ашылады әлгі іздің.
Қоштасулар мені ылғи жұтатты,
Өтпегендей сонан бері жалғыз жыл.
Жүрек тастан дедің. Оны құп алдым.
От екенін білгендіктен күйдің де.
Сені ешқашан ұға алмайтын шығармын
Жақынымсың? Әлде текке сүйдің бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аласапыран мына күн

  • 0
  • 0

Жоқ жоғалтқан сияқты жоқшы ма аспан?
Құс жолының ізінде қандай белгі?
Болмыс бізге дейін де көп сынасқан,
Аласапыран мына күн алдай ма енді?

Толық

Желдің де билігі жоқ

  • 0
  • 0

Таң атады, сейіліп қараңғы да,
Күн келеді, көңілді алаң қыла.
Жапырақтар ұшады тал басынан,
Жаз көйлегі тағы да тоналды ма?

Толық

Керегі не тірліктің күйігінің?

  • 0
  • 0

Керегі не тірліктің күйігінің?
Мен -құммын, Жер - ананың түйірімін.
Жүрегім бе? Жап-жарық мәңгі нұрдан.
Беті - сәуле, өзегі- от, бүйірі - күл!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер