Өлең, жыр, ақындар

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2395
Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.
Ауада бар қанша тірлік белгісі?
Дәл бүгінгі бейнем бе ертең? Кім үшін?
Мына бетті қашан көрдім? Сенбісің?
Нені ойлаумен бүктім сонда бұрышын?
Қас қылғандай алған сайын кітапты
Бүккен беті ашылады әлгі іздің.
Қоштасулар мені ылғи жұтатты,
Өтпегендей сонан бері жалғыз жыл.
Жүрек тастан дедің. Оны құп алдым.
От екенін білгендіктен күйдің де.
Сені ешқашан ұға алмайтын шығармын
Жақынымсың? Әлде текке сүйдің бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшып өрттің үстімен

  • 0
  • 0

Ұшып өрттің үстімен
Қанаттарым күйді.
Кетті қаңғып көк түс,
Аяқтады ол биді.

Толық

Адасып қалдым...

  • 0
  • 0

Адасып қалдым уақыттан
Адасып кетті сезім де.
Жақсылық әкелші, жақұт таң,
Өлеңім ғана өзімде.

Толық

Іздемеймін шындықты

  • 0
  • 0

Іздемеймін шындықты
Ол бар ма еді, кім көрген?
Жапырақта тұнған шық,
Күн көзінен ол да өлген.

Толық

Қарап көріңіз