Өлең, жыр, ақындар

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2422
Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.
Ауада бар қанша тірлік белгісі?
Дәл бүгінгі бейнем бе ертең? Кім үшін?
Мына бетті қашан көрдім? Сенбісің?
Нені ойлаумен бүктім сонда бұрышын?
Қас қылғандай алған сайын кітапты
Бүккен беті ашылады әлгі іздің.
Қоштасулар мені ылғи жұтатты,
Өтпегендей сонан бері жалғыз жыл.
Жүрек тастан дедің. Оны құп алдым.
От екенін білгендіктен күйдің де.
Сені ешқашан ұға алмайтын шығармын
Жақынымсың? Әлде текке сүйдің бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұқарбай еліне

  • 0
  • 0

Өзінен ғана табылған барлық керегі,
Атайбоз бидің елі еді.
Ескілік жол мен ескі ғылым еді қорегі,
Жақыпбай молда төрі еді.

Толық

Іздемеймін шындықты

  • 0
  • 0

Іздемеймін шындықты
Ол бар ма еді, кім көрген?
Жапырақта тұнған шық,
Күн көзінен ол да өлген.

Толық

Жалықтым

  • 0
  • 0

Саңылауын көре алмай жарықтың
Қараңғы Мәскеуден жалықтым.
Анамнан алыста қамықтым
Қызы едім қазақтың, халықтың.

Толық

Қарап көріңіз