Өлең, жыр, ақындар

Түн қойнында түпсіз қиял шырағы

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 472
Түн қойнында түпсіз қиял шырағы,
Орманында адастырған ой мұнар.
Ессіз сәттің естелігі жылады,
Үскірігі үмітіңді тоңдырар.

Сіркірейді нөкей мезгіл нөсері,
Ешкімге де тиісті емес обалы.
Жиылмаған жардың салқын төсегі,
Шымырлаған мұңның қызыл шарабы.

Қайық малтыр қалшылында сезімнің,
Баяны жоқ бағзы соқпақ.
Меңіреу.
Табыт жүзер тамшысында көзіңнің,
Кімге керек еңіреу?!

Өкініштің өрті емес мына түн –
Қасіреттің қарапайым тұнбасы.
Өзін-өзі үгіп біткен бір ақын,
Ал, өмірді жырлашы!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қобыз үні

  • 0
  • 0

Ез тірлікке кететіндей есем дүр,
Көңілімде секең қағып секем жүр.
Екі кештің арасында, япыр-ау,
Есі кетіп еңіреген не екен бұл?

Толық

Түн құшағында мүлгіген елес

  • 0
  • 0

Түн құшағында мүлгіген елес,
Қараша гүліндей солған.
Бірақ ол мен сүйген махаббат емес,
Қиялын кеңістік сорған...

Толық

Жылқылар

  • 0
  • 0

Олар шұрқырап сұп-сұры тұманнан шығатын,
Қайтадан кіретін сұп-сұры тұманға.
Дүбірден дүниенің жүрегі дүрсілдеп тұратын,
Жаңғырып бейуақ кіл аңғар...

Толық

Қарап көріңіз