Түн құшағында мүлгіген елес
- 0
- 0
Түн құшағында мүлгіген елес,
Қараша гүліндей солған.
Бірақ ол мен сүйген махаббат емес,
Қиялын кеңістік сорған...
Түн қойнында түпсіз қиял шырағы
Түн қойнында түпсіз қиял шырағы,Орманында адастырған ой мұнар.
Ессіз сәттің естелігі жылады,
Үскірігі үмітіңді тоңдырар.
Сіркірейді нөкей мезгіл нөсері,
Ешкімге де тиісті емес обалы.
Жиылмаған жардың салқын төсегі,
Шымырлаған мұңның қызыл шарабы.
Қайық малтыр қалшылында сезімнің,
Баяны жоқ бағзы соқпақ.
Меңіреу.
Табыт жүзер тамшысында көзіңнің,
Кімге керек еңіреу?!
Өкініштің өрті емес мына түн –
Қасіреттің қарапайым тұнбасы.
Өзін-өзі үгіп біткен бір ақын,
Ал, өмірді жырлашы!..
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Міржақып Дулатов
Өлеңдері -
Кана
Күшті екен
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі