Өлең, жыр, ақындар

Түн қойнында түпсіз қиял шырағы

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 261
Түн қойнында түпсіз қиял шырағы,
Орманында адастырған ой мұнар.
Ессіз сәттің естелігі жылады,
Үскірігі үмітіңді тоңдырар.

Сіркірейді нөкей мезгіл нөсері,
Ешкімге де тиісті емес обалы.
Жиылмаған жардың салқын төсегі,
Шымырлаған мұңның қызыл шарабы.

Қайық малтыр қалшылында сезімнің,
Баяны жоқ бағзы соқпақ.
Меңіреу.
Табыт жүзер тамшысында көзіңнің,
Кімге керек еңіреу?!

Өкініштің өрті емес мына түн –
Қасіреттің қарапайым тұнбасы.
Өзін-өзі үгіп біткен бір ақын,
Ал, өмірді жырлашы!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылқылар

  • 0
  • 0

Олар шұрқырап сұп-сұры тұманнан шығатын,
Қайтадан кіретін сұп-сұры тұманға.
Дүбірден дүниенің жүрегі дүрсілдеп тұратын,
Жаңғырып бейуақ кіл аңғар...

Толық

Гүл

  • 0
  • 0

Түн.
Балауыз шамның әлсіз жарығы
Жалауын жел жыққан кемедей
Қиялымызды иенге сүйреген.

Толық

Мұңайма, жылама жаным

  • 0
  • 0

Мұңайма, жылама жаным,
Бұл маңда жұбатпас ешкім.
Онсыз да қасіреті қалың
Мынау бір сұп-сұры кештің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар