Өлең, жыр, ақындар

Қара ағаш

  • 22.03.2019
  • 0
  • 0
  • 3711
Әкемдей еді осы бір жуан қара ағаш,
Біздің үйдің қақпасын тұрған күзетіп.
Ауырып шықты ана бір қыста сол ағаш
Тозығы жеткен тамырларына сыз өтіп...
Біз қорықпаушы едік шешемізбен түнде де
Қара ағаш бізді тұрған соң тынбай күзетіп,
Қорқатын болдық құлағаннан соң күзетші,
Тамырына сыз, денесіне оның мұз өтіп...
***
Құдай үйген төбенің бөлек жөні,
Тауыса алмайды кетпендеп адам оны.
Халқың өзі боп тұрса қайырымды,
Жимай – ақ қой өзгеден айылыңды.
Құдай құйған теңіздің бөлек жөні,
Тауыса алмайды шелектеп адам оны.
Халқың өзі боп тұрса қайырымды
Білмей-ақ қой басқадан тайынуды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халық жырлайды

  • 0
  • 0

Байлар бізді тақаса тобамызға,
Ленин келіп шам жақты санамызға.
Қып-қызыл ту көтердің күн астында
Ағымыз да, сарымыз да, қарамыз да.

Толық

Күшік

  • 0
  • 0

Күшігім еркелей білетін,
Кейде ол шәуілдеп үретін.
Жата қап аяғын көтерсе
Көргендер еріксіз күлетін.

Толық

Жирен мұрт

  • 0
  • 0

Есімде, ұмытқам жоқ жетімдікті,
Жатқанмын көзім жасты, көңілім күпті.
Жетектеп сонда мені алып шыққан
Осы бір қайырымды аға, жирен мұртты.

Толық

Қарап көріңіз