Өлең, жыр, ақындар

Вокзал. Таң

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 562
Адамдар адасқан вокзал,
Ешкімнің жасына сенбес.
Қарсы алып алатын жандар,
Шығарып салуға келмес.
Пенделер тіл қатар сараң,
Жұбатпас бұлыңғыр көше.
Бүгін де адасып барам,
Мен онда адасқам кеше.
Қапаста құстар тұр небір,
Шыққысы келеді тордан.
Анау бір Алаңда шеру,
Е, оның бәрі де жалған.
Көзіме құйылған ғарыш,
Ол дағы жаралған мұңнан.
Мен сүйген сағыныш алыс:
Бейуақ сыңсыған нулар...
Ән салар Мұңлық пен Зарлық,
Ішінде дүбірлі көштің.
Тауларды тоздырар жаңбыр,
Бәрін де мүжіген өксік.
Шараппен тарқатып шерді...
Көңілім қалды бар жолдан.
Сен мені өксітпе енді,
Армандар адасқан вокзал.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Солады сыйлауға жаралған гүлдер

  • 0
  • 0

…Солады сыйлауға жаралған гүлдер.
Дәл осы гүлдердей
қарашығымызда қуарып, солар күз.
Әрине, тым қиын өткенді ұмыту мүлдем…

Толық

Жылқы

  • 0
  • 0

...Шүу, жануар, шап кәні!
Алауласын алдыңнан түнгі дала оттары.
Кекіліңе шыт байлап кетейін бір зымырап,
Көкжиектің төсінде жатыр менің құбылам.

Толық

Көлге түнеген күміс түн сәулесі зерлі…

  • 0
  • 0

Көлге түнеген күміс түн сәулесі зерлі…
Маңдайда мөлдір сағыныш, сағымы мөрлі.
Ай қауызынан арманың қауашақ жарып,
Сен қайда отыр екенсің, қара қыз меңді?

Толық

Қарап көріңіз