Енді ғана бой жеттім...

Енді ғана бой жеттім...
Жасымды сен сұрама,
Өткен жылдар бейне түс, ойда ылғи тұра ма?
Болсам-дағы бұл күні сүйіктісі біреудің,
Мен ешкімді сүймеппін, сүйе алмаппын сірә да...
Келе жатқан кезімде көздерімді жаңа ашып,
Жел айдаған қаңбақтай, тас басыппын, тау асып.
Ұйықтап кетсем, түсімде арман боп қол бұлғадың,
Ал оянсам, өңімде жүрем сенен адасып.
Өз еркіңде, жанымды ұққын, мейлің ұқпағын,
Дей алмаймын бірақ та, осыменен бітті әнім.
Туыппын мен шешемнен, кіндігіме оралып,
Содан ба екен, тағдырдың шырмауынан
шықпауым...
Құс болсам мен өзіңе, ұшар ем қос қанатпен,
Өміріме өкініп, махаббатсыз бар өткен.
Көрген сәулем түсімде, жолығар деп өңімде,
Іздеп келем сабырсыз, биіктерге қарап мен.
Сүймей жүрген өмірді – өмір демен өткерген,
Сүю ғана жүрекке жалын берген, от берген.
Ұмыттырып барлығын, мені өзіне шақырып,
Елес берер қыз-дәурен, келген әрбір көктемнен.
Көктем өтіп, көңілді тербегенде күзгі әнмен,
(Шуақ сүйген жанымды тоңдырғанда ызғармен.)
Ұзағанда Отыздың отауынан, басыма
Айналып бір соққандай, қоңыраулатып
қыз-дәурен!..

---