Өлең, жыр, ақындар

Құлазу

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 568
Адам бiткен зорға жүр,
сөздi кiсен,
шынжыр қып.
Болған-сынды дәл қазiр
дүниеде бiр сұмдық.
Үзiлiп бар жалғасы
шыдай алмай ашынып, –
дәл осы сәт
жан досым
өлген-сынды асылып.
Көкiректе зорлық-ән –
жау бұзғандай шегiмдi.
Өлген адам,
орнынан
тұрып кеткен секiлдi.
Дәл осы сәт
елес те
қасiретке батқандай –
отқа түсiп нәресте
шыжғырылып жатқандай.
Жанда нала,
күрсiну,
отырмын ғой құнысып.
Дәл осы сәт бiр сұлу
құлағандай у iшiп.
Малынғандай сорға жыр,
жан-жүрегiм жылаған.
Жеп жатқандай –
дәл қазiр! –
бiр адамды бiр адам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тасып кетер арнадан

  • 0
  • 0

Тасып кетер арнадан,
көктем, саған таң қалам.
Махаббатқа қанбаған,
көктем, саған таң қалам,

Толық

Білсең айтшы...

  • 0
  • 0

Айнала тып-тыныш.
Әдеттегідей
Бірде күн шығып,
Бірде жауын жауып тұр...

Толық

Қарау ой

  • 0
  • 0

...Бiр кездерде бойға симай сарқырап
жататұғын қайрат-күшiн сарқып ап, –
бара жатты түн iшiнде бiр адам
тұмшаланып, мойынын iшке тартып ап.

Толық

Қарап көріңіз