Өлең, жыр, ақындар

Құлазу

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 492
Адам бiткен зорға жүр,
сөздi кiсен,
шынжыр қып.
Болған-сынды дәл қазiр
дүниеде бiр сұмдық.
Үзiлiп бар жалғасы
шыдай алмай ашынып, –
дәл осы сәт
жан досым
өлген-сынды асылып.
Көкiректе зорлық-ән –
жау бұзғандай шегiмдi.
Өлген адам,
орнынан
тұрып кеткен секiлдi.
Дәл осы сәт
елес те
қасiретке батқандай –
отқа түсiп нәресте
шыжғырылып жатқандай.
Жанда нала,
күрсiну,
отырмын ғой құнысып.
Дәл осы сәт бiр сұлу
құлағандай у iшiп.
Малынғандай сорға жыр,
жан-жүрегiм жылаған.
Жеп жатқандай –
дәл қазiр! –
бiр адамды бiр адам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көне қала

  • 0
  • 0

Көне қала.
Бәрiн көрген қала бұл.
орынындай шор боп бiткен жараның, –
жатыр әне үйiңдi боп, төбе боп

Толық

Зират үстіндегі жаңбыр

  • 0
  • 0

Аспан да бұлтын қуып бiр
осынау тұсқа жинапты.
Ақ нөсер төпеп құйып тұр
үстiне мұңлы зираттың.

Толық

Еңсеңді көтерші

  • 0
  • 0

Қазағым!
Алтай тауын
Саңдықтай ақтарып
Кек түрiктерден қалған

Толық

Қарап көріңіз