Өлең, жыр, ақындар

Қара адам

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1388
Өтiнемiн,
құрысын! –
Оған қарсы аттама!
Тарылатын тынысың
оның жаны қап-қара!
Сұмдық онда жетедi! –
кебiн ұрлар өлiден...
Шарпып-шарпып кетедi
қара жалын демiнен.
Оған,
оған батпады
аруақтың киесi...
Қап-қара еттi мақтаны
Сөздерiнiң күйесi.
Құстар шошып даусынан
Жоқтау еттi көгiмдi...
Күлген кезде
аузынан
күл бұрқырап төгiлдi.
Одан,
одан безiнем,
қорқасың деп даттама.
Жылап едi
көзiнен
Құрт шықты қой қап-қара!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көл бетіндегі кешкі фантазия

  • 0
  • 0

Көл де тұнық, сөз тұнық,
Тұнық ой да, сана да...
Батар күнге көз тiгiп
Жас қыз отыр жағада.

Толық

Бақсы

  • 0
  • 0

Елiм тектi едi.
Бiрақ
Орнынан тұра алмайтын
Дерттi едi...

Толық

Жиырмасыншы ғасырым

  • 0
  • 0

Бiр ғаламат күшке ие боп жасырын
бұрқырадың,
қопарылдың,
тасыдың, –

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер