Байланыс
- 0
- 0
Отырғам жоқ тек жазып бұл өлеңдi,
от шарпып тұр жаным менен денемдi.
Уы сiңiп мына ұлы ғасырдың
тостағандай шағын ғана көл өлдi.
Қара адам
Өтiнемiн,құрысын! –
Оған қарсы аттама!
Тарылатын тынысың
оның жаны қап-қара!
Сұмдық онда жетедi! –
кебiн ұрлар өлiден...
Шарпып-шарпып кетедi
қара жалын демiнен.
Оған,
оған батпады
аруақтың киесi...
Қап-қара еттi мақтаны
Сөздерiнiң күйесi.
Құстар шошып даусынан
Жоқтау еттi көгiмдi...
Күлген кезде
аузынан
күл бұрқырап төгiлдi.
Одан,
одан безiнем,
қорқасың деп даттама.
Жылап едi
көзiнен
Құрт шықты қой қап-қара!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Мен қазiр кіммін?
- 0
- 0
Мен қазiр
Қоғамның омырауынан
Үзiлiп түскен түймемiн.
Көзi сынған инемiн.
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі