Өлең, жыр, ақындар

Қара адам

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1014
Өтiнемiн,
құрысын! –
Оған қарсы аттама!
Тарылатын тынысың
оның жаны қап-қара!
Сұмдық онда жетедi! –
кебiн ұрлар өлiден...
Шарпып-шарпып кетедi
қара жалын демiнен.
Оған,
оған батпады
аруақтың киесi...
Қап-қара еттi мақтаны
Сөздерiнiң күйесi.
Құстар шошып даусынан
Жоқтау еттi көгiмдi...
Күлген кезде
аузынан
күл бұрқырап төгiлдi.
Одан,
одан безiнем,
қорқасың деп даттама.
Жылап едi
көзiнен
Құрт шықты қой қап-қара!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұсақ адам

  • 0
  • 0

Сен
Ұсақсың, майдасың, күйкiсiң.
Әлдекiмдердiң –
Балағында жүрген! –

Толық

Опыну

  • 0
  • 0

Өз тiлiн,
Өз дiнiн бiлмейтiн
Бiреулер –
Аспаннан түскендей! –

Толық

Еңбек

  • 0
  • 0

Бiледi, бiледi оны терлеп көрген,
терлесең кетер онда кернеп кеудең.
Адаммен бiрге туып басталады ол
талпыну,

Толық

Қарап көріңіз