Өлең, жыр, ақындар

Қара адам

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1024
Өтiнемiн,
құрысын! –
Оған қарсы аттама!
Тарылатын тынысың
оның жаны қап-қара!
Сұмдық онда жетедi! –
кебiн ұрлар өлiден...
Шарпып-шарпып кетедi
қара жалын демiнен.
Оған,
оған батпады
аруақтың киесi...
Қап-қара еттi мақтаны
Сөздерiнiң күйесi.
Құстар шошып даусынан
Жоқтау еттi көгiмдi...
Күлген кезде
аузынан
күл бұрқырап төгiлдi.
Одан,
одан безiнем,
қорқасың деп даттама.
Жылап едi
көзiнен
Құрт шықты қой қап-қара!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемгі арнау

  • 0
  • 0

Сен жүрсiн деп
жапырақтардың арасынан төгiлген
жинап алып айдың аппақ жарығын
көк шалғынға соқпақ етiп төседiм;

Толық

Әшірбек Сығай

  • 0
  • 0

Халықтың алақанында отырғандай
Сахнада отырған, ей, Әшірбек,
Әлі сен талай
Елің мен жеріңді ойлап

Толық

Қос ниет

  • 0
  • 0

Бұл өмiрде аз ба, көп пе үлесiң –
Бәрiбiр сен! –
Жылайсың да, күлесiң...
Ғұмыр бойы еркiңнен тыс! – өлгенше

Толық

Қарап көріңіз