Өлең, жыр, ақындар

Болды ма маңдайымның соры қалың

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 514
Болды ма маңдайымның соры қалың,
апыр-ау, сонша неге торығамын?
Осы ма айдарымнан жел ескені,
ар-ұят емес пе еді қорығаным!
Жырындай түсінікті ем жас-кәрінің,
жоқ еді кісіліктен басқа мінім,
Кеудеме қайдан келіп зар тығылған,
қалайша алты қырдан аспады үнім!
Туғалы тазалықты армандағам,
көңілім, осы ма елден алған бағаң,—
Сырылып ұят байғұс шеткеріге,
шынымен кеткені ме ардан да мән!
Дерліктей тыңдар қалам.
тыңдар далам,
дуалы ауызда да құн қалмаған.
Билік тек бейшараға тиді бүгін,
жүйрік көп
жүзден озып...
жүлде алмаған.
Түрткілеп тұмсығымен шетке мені,
бір доңыз мұратына жеткен еді.
Кешегі Кейқуаттар сияқты ұлға,
ардың да,
ұяттың да жоқ керегі!
Жақсылық өз басынан артылмаған,
жүр біреу жалған күліп,
жарқылдаған.
Осындай ойларым көп,
өкпелемек
не жасай қоймадың деп халқым маған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құдірет

  • 0
  • 0

Баз-базда бір жаза қалсам күшті өлең,
өзімді өзім өктем санап істе мен,
айналама асқақ қарай бастаймын,
адамға ұқсап

Толық

Дәлеледеп келем

  • 0
  • 0

Ұнатам әлі тазаны ғана,
түгім жоқ, досым, өзгерген,—
өмірдің ащы азабына да,
мазағына да төзгем мен.

Толық

Қазығына қайта айналып күреңім

  • 0
  • 0

Қазығына қайта айналып күреңім,
қарап жүріп қажыды ма жүрегім,
құтырғанның күлкісінен қорынып,
жұрт ішінен таппай қойдым бір емін!

Толық

Қарап көріңіз