Өлең, жыр, ақындар

Жылқы

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1503
...Шүу, жануар, шап кәні!
Алауласын алдыңнан түнгі дала оттары.
Кекіліңе шыт байлап кетейін бір зымырап,
Көкжиектің төсінде жатыр менің құбылам.
Шомылсын бұл дүние көкірегімнің нұрына,
Ат үстінде маздаймын, ат үстінде жылынам.
Қара түнді қақ жарып, ақ ноқатқа айналып,
Қара жолдың үстінде будақ – будақ шаң қалып;
Мынау дала ұлына қалсын бір сәт таңданып.
Мимырттаған тірлікке біз мінәсіп болсақ та...
Қараөткелден өтейін арлы – берлі ойқастап,
Кетейін бұл ғаламға, кетейін бір ой тастап.
Сонан кейін ұмытып ез тірліктің күнәсін,
Толқып аққан теңіздей мүйіске артып құлашын...
Жыласыншы құба дүз...
Тарихы үшін жыласын!
Дүниенің жүрегі дүбіріңе ұласып,
(Анау мұңлы шайырлар жыр оқысын бір асыл!)
...Шүу, жануар! Шап кәні...
Жанарымнан сол шақта ып-ыстық жас жатты ағып!...

2005 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 0
  • 0

Дала!
Мен сенің қасіретіңді сезінем.
Асқар таулардың басын мұнар шалған.
Алайда, шексіздігіңді қиялдап көз ілем,

Толық

Ай

  • 0
  • 0

Іңір желі сұп-суық қарашығыма мұң үрлеп,
Лашығымда жатамын әлде нені күбірлеп.
Ұласқан бұл дүние жан толқытар уілге,
Құс жолының төсінен нұр төгілер сібірлеп...

Толық

Күту

  • 0
  • 0

Ол бізді күткен-тін сол ағаш түбінде,
Ұзақ бір дұғасын күбірлеп.
Қолаң бір шаштары жайылып іңірге,
Ай нұры астында

Толық

Қарап көріңіз