Өлең, жыр, ақындар

Жұмбақтас

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 624
...Мүжіп біткен уақыттың дауылы,
Менің мұңлы қиялымдай ескірген.
Сан ғасырлық сағыныштың жазуы
Сіңген саған һәм кеткен тым өшкіндеп.
...Жынданардай өз-өзімнен айқайлап,
Бурабайдың толқындарын кештім мен.
(Ал онымды түсінген жоқ ешкімде)
Мәңгілікке мызғып кеткен мүсіндей,
Тұрсың үнсіз ақ толқынның ішінде.
Саған қарап ойлану да тым ауыр,
Ғасырлардың парағындай жел ашқан.
Айнадағы елес сынды бұла бір,
Жалғыз рет көргеннен соң... адасқан.
...Әлденені жүрген жандай аластап,
Күрсінеді көк аспан.
Ал сен тұрсың ақ толқынның ішінде,
Мәңгілікке мызғып кеткен мүсіндей.
Жым-жырт қана отырғандай ой тастап,
Елең етпей түкке де.
Бейне жалғыз жолаушыдай жол тосқан,
Бейуақта белгісіз бір түс көрем:
Көкірегімде жаңғырады жартастар,
Және мың-сан нүктелер...
Мен өзімді, сосын сені түсінбей,
Тұрдым ұзақ ақ толқынның ішінде –
Мәңгілікке мызғып кеткен мүсіндей...

2007 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауып тұр күздің жаңбыры

  • 0
  • 0

Жауып тұр күздің жаңбыры,
Түрі жоқ тіптен ашылар.
Бей-жайға мені қалдырып,
Басылар көңіл тасыған.

Толық

Мұңайма, жылама жаным

  • 0
  • 0

Мұңайма, жылама жаным,
Бұл маңда жұбатпас ешкім.
Онсыз да қасіреті қалың
Мынау бір сұп-сұры кештің.

Толық

Сапар – ІІ

  • 0
  • 0

Мендегі бір сағыныш сарқылмаған, о, тәуба,
Айлы түнде ат мініп шықтым ұзақ сапарға.
Шашасына шаң жұқпас теңбілкөкті мініп ап,
Өзің жақты бетке алып келем жалғыз зымырап.

Толық

Қарап көріңіз