Өлең, жыр, ақындар

Ұстазыма

  • 01.10.2019
  • 0
  • 0
  • 2454
Ұмытам ба, сонау жылды алғашқы,
Сонда жерді ерте қалың қар басты.
Тұңғыш рет көрдім ұстаз ағаны,
Содан бері жылдар жылмен жалғасты.
Не екенін білмеуші едім білімнің,
Білдімдағы, бал қымыздай сімірдім.
Таң боп сонда атқан алдан сен едің,
Ұстаз аға ойын аршып ініңнің.
Білім деген дарияны мен кешкем,
Нәрін алған азаматпын ер жеткен.
Үміт артып күттің бе екен, ұстазым,
Асау жырды мен сияқты тентектен.
Жадыратар жайлап жанды таң самал,
Бақытымды әр күн тұрып қарсы алам,
Таңның нұры сенің нұрың секілді,
О, ұстазым! Алғаш мені қарсы алған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қош бол, ұстаз

  • 0
  • 0

Кешікті неге бүгін таң қылаңы?
Неліктен бозторғайдай зар қыламын.
Жан аға сен өлді деп естігенде,
Жүрегім парша-парша қан жылады.

Толық

Ұландар

  • 0
  • 0

Ұландар, қайдасыңдар?
Ұландар қайдасыңдар бірге жүрген,
Сабақты да бірге оқып, бірге күлген.
Бал татыған балалық артта қалып,

Толық

Ұстаздар

  • 0
  • 0

Жырлаймын ұстаздарды ұлағатты,
Кеудемде жұлдыз болып тұрар аты,
Сен өзі қай мектепте оқып ең деп,
Біреулер бәлки менен сұрап жатты.

Толық

Қарап көріңіз