Өлең, жыр, ақындар

Бейуақ

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 334
Бейуақ...
Үйірлі жылқылар дүбірі–
Рухтың үніндей
Көкірек нұрына тамшылар...
Қар басқан қараша гүліндей
Кім оны жаншыған?!
Тау, орман, ағаш, тал... мүлгіген.
Әлемнің құшағын кезеді жаңғырық.
Ашар ем... кілтім жоқ, кім білер?...
Қолымда құлпылы құпия сандығым.
Қасірет!
Қасірет!
Қасірет!...
Қобыздың қоңырқай үніндей
Көңілдің көзіне тамшылар.
Бір ұзақ сапар ғой Дүние –
Басы жоқ...
Ал соңы бар шығар.
...Қар басқан қараша гүліндей,
Қашанғы жаншылар?!

2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 0
  • 0

Дала!
Мен сенің қасіретіңді сезінем.
Асқар таулардың басын мұнар шалған.
Алайда, шексіздігіңді қиялдап көз ілем,

Толық

Мазасыз түн

  • 0
  • 0

Шошимын түсіме еніп,
Дәруіштердің сараң ғұмыры.
Ұйықтайды жанарымның ішіне еніп,
Әлемнің бар қараңғылығы.

Толық

Із

  • 0
  • 0

Таң рауандап атқанда бір бейне,
Азан дауысымен оянған.
Оның күллі болмысы таң нұрымен гүлденген,
Сонсоң, а-лы-ыс бір сапарға жол алған.

Толық

Қарап көріңіз