Тырналар
- 0
- 0
Қарашаның қатулы қабағынан сескеніп,
Қайтқан құстар қып – қызыл бара жатыр кешке еніп.
Ғазал сіңіп әр қилы қожыр – қожыр тастарға,
Қоңыр әуен қалқиды қоңыраулап аспанда.
Бейуақ
Бейуақ...Үйірлі жылқылар дүбірі–
Рухтың үніндей
Көкірек нұрына тамшылар...
Қар басқан қараша гүліндей
Кім оны жаншыған?!
Тау, орман, ағаш, тал... мүлгіген.
Әлемнің құшағын кезеді жаңғырық.
Ашар ем... кілтім жоқ, кім білер?...
Қолымда құлпылы құпия сандығым.
Қасірет!
Қасірет!
Қасірет!...
Қобыздың қоңырқай үніндей
Көңілдің көзіне тамшылар.
Бір ұзақ сапар ғой Дүние –
Басы жоқ...
Ал соңы бар шығар.
...Қар басқан қараша гүліндей,
Қашанғы жаншылар?!
2008 ж.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Сапар – ІІ
- 0
- 0
Мендегі бір сағыныш сарқылмаған, о, тәуба,
Айлы түнде ат мініп шықтым ұзақ сапарға.
Шашасына шаң жұқпас теңбілкөкті мініп ап,
Өзің жақты бетке алып келем жалғыз зымырап.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Каусар
Оте жаксы -
Жасмина
Мен. осы өлеңді жақсы көремін -
Аяла
Жарайсың -
Маржан
Керемет????
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі