Өлең, жыр, ақындар

Адам – ағын, толқынды заман – арна

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 587
Адам – ағын, толқынды заман – арна,
Күн көтеріп уақыт барады алға.
Тізгін тартып, қайрылып қарамайды,
Үкім айтып үстінен қарағанға.
Түсіруде қиялдың алмасын жел,
Түсінуге талпынбау қанға сіңген.
Ашық жолы болмаса әділеттің,
Кім бұрады заманның арнасын кең.
Өсіп-өнер өмірдің діңі берік,
Керуен тартар сәулесін күнім өріп.
Сөз айтуға жасқанар ел атынан
Тіршіліктің кеткендер тіліне еріп...
Жапырақ – өмір дірілдеп тал басында,
Ақыл-күші адамның арбасуда.
Ағыстарды асатып ағыстарға,
Айналуда уақыт арнасында.
Жер тірлігін бағып тұр аспан ғана:
«Менен жоқ, – деп, – дүниеде асқан дана».
Бұлқынады біреулер, ұмтылады,
Бұрғысы кеп ағысты басқа арнаға...
Бара жатыр бір ағыс ауып менен,
Қанатыммен гүлімді жауып келем.
Бір-бір бомба басында адамзаттың
Жасырынып жатқандай қауіптенем...
Алаң көңіл, алау сөз, алау әнің,
Тұтқа болып уақытқа саналы ағын,
Ағыс қосып ағысқа алға шығып,
Арнасын жеп келесің замананың.
Өмір – теңіз, толқыны – тірі халық,
Шұғыла шашар көгінен күні жарық.
Ортаймайтын арманның арнасына
Уақытты адам барады бұрып алып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім келіп, кім кетпеген өмірге бұл

  • 0
  • 0

Кім келіп, кім кетпеген өмірге бұл,
Өмірде кір шалмасын көңіл көгін.
Кептіріп гүлге тамған көз жасымды,
Алдымнан ессін жібек коңыр желім.

Толық

Өмір теңіз, мен қайықпын, сен ескек

  • 0
  • 0

Өмір теңіз, мен қайықпын, сен ескек,
Айдарымнан бақытымның жел еспек.
Мен өзіңді есіме алсам, құс жолы
Көз алдыма тұрады ылғи елестеп.

Толық

Қалай ең, ұмыттым ба, таныс әуен

  • 0
  • 0

Қалай ең, ұмыттым ба, таныс әуен,
Толқындай ырғағыңмен табысар ем.
Қалқысын көңіл аппақ шағаладай,
Ашылып қарсы алдымнан алыс әлем.

Толық

Қарап көріңіз