Өлең, жыр, ақындар

Бәйтерек

  • 11.11.2021
  • 0
  • 0
  • 2239
Берді оған күн де, жер де, ай қорек,
Өсті дара кең далада бәйтерек.
Табиғаттың қысқы дүлей дауылын,
Күздің желін, жаздың нөсер жауынын.
Жалғыз бәрін өсті терек қарсы алып,
Өзін бірақ көрсетпеді жар салып.
Өскен сайын санады өзін ол төмен,
Жамылған соң аспан асты көрпемен.
Мен сезгемін бала күннен қашаннан,
Ол ертерек айрылатын жасаудан.
Ұшырып ап көктем деген ай құсын,
Тартатұғын іштей сыңсып қайғысын.
Беріп ұдай күн де, жер де, ай қорек,
Өсті дара кең далада бәйтерек.
Ұлылық сол о, достарым, өзгеден
Дара болып, даралығын сезбеген...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсылықты, жаман-ау, күту, арып

  • 0
  • 0

Жақсылықты, жаман-ау, күту, арып,
Жан-жүйкеңді уақыт түтіп, анық.
Менің көзім түк көрмес, жер секілді,
Бәрін-бәрін жатса да жұтып алып.

Толық

Ақ бұлақ, жеткізбейсің қашқан атқа

  • 0
  • 0

Ақ бұлақ, жеткізбейсің қашқан атқа,
Қайталап бір ағысты бір ағысың.
Төккендей күміс теңге тас-табаққа,
Толқының паш етеді бұла күшін.

Толық

Ауырмайтын жерім жоқ менің бүгін

  • 0
  • 0

Ауырмайтын жерім жоқ менің бүгін,
Жайнап тұрып солғандай көңіл гүлім.
Жаяу шамдай, бір өшіп, бір жанамын,
Өшірер ме жел үрлеп, өмір күнін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер