Өлең, жыр, ақындар

Кеш сілтедім... қолымды

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 430
Қайыр қылдым өктемге,
Сый боп маған кешіру.
...Бәсіре боп кеткен бе,
Осы маған... кешігу?..
Асыққанда өзіңе,
Қинап сезім шөлі мың.
Күн ұялап көзіме,
Кеш келгені... көлігім.
Бақыт!
Маған келдің бе,
Мұңнан ғана жаралып?
Көп көрешек көрдім де,
Кеш келеді жаңалық.
Сан сызылып санамнан,
Өтіп жатыр апталар.
Ауылдағы анамнан,
Кеш келеді хат-хабар.
Жанды тербеп жақұт-үн,
Арайлай ма бақ-күнім?
Кеш келе ме, бақытым,
Кеш келе ме... шаттығым?
Терлегенмен тұла-бой,
Қай ісім бар орынды?
... Сенен кейін, ҰЛЫ АБАЙ,
Кеш сілтедім... қолымды!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кірпі

  • 0
  • 0

Жортса – дала, орман кең,
Көп жәндіктің бірі еді.
Сырты түрпі болғанмен,
Жұмсақ еді жүрегі.

Толық

Сен барсың жер бетінде...

  • 0
  • 0

Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.

Толық

Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан

  • 0
  • 0

Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!

Толық

Қарап көріңіз