Өлең, жыр, ақындар

Қыран

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 419
Төбеден сорғалаған жауынша ағып,
Қанаты бұлт оранып, дауыл қағып.
Қалпынан танбайды әсте қайран қыран,
Көрмеген ештеңеден тауын шағып.
Бойында балғын үміт, балаң желік,
Алған соң қайтсін енді далам да ерік.
Қиядан құйғып төмен құлағанда
Қалады қырағы көз әрең көріп.
Сонан соң атылады қайта аспанға,
Әдейі жаралғандай ойқастауға.
Батырлар қылыш солай сермеуші еді
Жауымен жекпе-жекте айқасқанда.
Шырқайды шаң жұқтырмай шоқтығына,
Көңілдің май құйғандай оттығына.
...Қияда қалықтаған қыран көрсем,
Қиналам қанатымның жоқтығына!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жусан

  • 0
  • 0

Сіміріп нұрын аспанның,
Өн бойың түгел күміс көк.
Құмарлық кілтін ашқанмын,
Жусаным, сені иіскеп.

Толық

Қабағына мұз қатқан

  • 0
  • 0

Қабағына мұз қатқан
Қарайды тау түнеріп.
Хабар болмай біз жақтан,
Көзіне жас тіреліп.

Толық

Айтшы маған, әлде осы сайран ба өмір

  • 0
  • 0

Айтшы маған, әлде осы сайран ба өмір,
Қайда барып қайтпайды қайран көңіл?!
Жүрегімді жұлмалап жүр осы күн,
Кейде артық, кейде кем жайлар небір.

Толық

Қарап көріңіз