Өлең, жыр, ақындар

Қыран

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 385
Төбеден сорғалаған жауынша ағып,
Қанаты бұлт оранып, дауыл қағып.
Қалпынан танбайды әсте қайран қыран,
Көрмеген ештеңеден тауын шағып.
Бойында балғын үміт, балаң желік,
Алған соң қайтсін енді далам да ерік.
Қиядан құйғып төмен құлағанда
Қалады қырағы көз әрең көріп.
Сонан соң атылады қайта аспанға,
Әдейі жаралғандай ойқастауға.
Батырлар қылыш солай сермеуші еді
Жауымен жекпе-жекте айқасқанда.
Шырқайды шаң жұқтырмай шоқтығына,
Көңілдің май құйғандай оттығына.
...Қияда қалықтаған қыран көрсем,
Қиналам қанатымның жоқтығына!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерке өзен

  • 0
  • 0

Еркелейсің, Есілім,
Еркелейсің сен маған.
Еркелесең несі мін,
Еркелеткен кең далам.

Толық

Жалғыз ауыз сөз

  • 0
  • 0

Бәрін бірдей көру мүмкін көзбенен,
Бәрін бірдей сезеді ғой өз денең.
Бар әлемнің жүрегінің тынысын
Айтып берсем жалғыз ауыз сөзбенен.

Толық

Сені ойласам

  • 0
  • 0

Сені ойласам –
Кетеді еркім мүлде
Сертің бірге болған соң –
Дертің бірге.

Толық

Қарап көріңіз