Өлең, жыр, ақындар

Қыран

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 447
Төбеден сорғалаған жауынша ағып,
Қанаты бұлт оранып, дауыл қағып.
Қалпынан танбайды әсте қайран қыран,
Көрмеген ештеңеден тауын шағып.
Бойында балғын үміт, балаң желік,
Алған соң қайтсін енді далам да ерік.
Қиядан құйғып төмен құлағанда
Қалады қырағы көз әрең көріп.
Сонан соң атылады қайта аспанға,
Әдейі жаралғандай ойқастауға.
Батырлар қылыш солай сермеуші еді
Жауымен жекпе-жекте айқасқанда.
Шырқайды шаң жұқтырмай шоқтығына,
Көңілдің май құйғандай оттығына.
...Қияда қалықтаған қыран көрсем,
Қиналам қанатымның жоқтығына!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиырма жас

  • 0
  • 0

Сан арман, сар арпалыс үмітпенен,
Кеудемде мөлдірліктен тұныпты өлең,
Жылғада жүгірген бір бұлақтай боп,
Жиырмаға шықтым, міне, жігітпін мен!

Толық

Не десең де мақұлмын

  • 0
  • 0

Не десең де мақұлмын,
Айналайын ақылдым.
Сен жоқ жерде – пақырмын,
Сен бар жерде – батырмын.

Толық

Сонау жылы... «Кеңсайдағы» зиратта

  • 0
  • 0

Сонау жылы...
«Кеңсайдағы» зиратты
Бұзақылар быт-шыт қылып қиратты!..
Өліктерін сыйлайтұғын өзгеше

Толық

Қарап көріңіз