Өлең, жыр, ақындар

Қыран

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 368
Төбеден сорғалаған жауынша ағып,
Қанаты бұлт оранып, дауыл қағып.
Қалпынан танбайды әсте қайран қыран,
Көрмеген ештеңеден тауын шағып.
Бойында балғын үміт, балаң желік,
Алған соң қайтсін енді далам да ерік.
Қиядан құйғып төмен құлағанда
Қалады қырағы көз әрең көріп.
Сонан соң атылады қайта аспанға,
Әдейі жаралғандай ойқастауға.
Батырлар қылыш солай сермеуші еді
Жауымен жекпе-жекте айқасқанда.
Шырқайды шаң жұқтырмай шоқтығына,
Көңілдің май құйғандай оттығына.
...Қияда қалықтаған қыран көрсем,
Қиналам қанатымның жоқтығына!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір құдірет

  • 0
  • 0

Бір құдірет
Бар екенін білемін
Оның және дара екенін білемін.
Бәрімізді бір минутте күлдіріп,

Толық

Есіңде ме, Есіл?

  • 0
  • 0

Есіл, сенің есіңде ме?
Келмеді көңіл күйің,
Хошың неге?
Егіліп ағыл-тегіл ағушы едің,

Толық

Ескі жұрт

  • 0
  • 0

Ағайын берген
арғымақ болар астында,
Алқына шауып,
ақ адырлардан астың ба?!

Толық

Қарап көріңіз