Өлең, жыр, ақындар

Қыран

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 436
Төбеден сорғалаған жауынша ағып,
Қанаты бұлт оранып, дауыл қағып.
Қалпынан танбайды әсте қайран қыран,
Көрмеген ештеңеден тауын шағып.
Бойында балғын үміт, балаң желік,
Алған соң қайтсін енді далам да ерік.
Қиядан құйғып төмен құлағанда
Қалады қырағы көз әрең көріп.
Сонан соң атылады қайта аспанға,
Әдейі жаралғандай ойқастауға.
Батырлар қылыш солай сермеуші еді
Жауымен жекпе-жекте айқасқанда.
Шырқайды шаң жұқтырмай шоқтығына,
Көңілдің май құйғандай оттығына.
...Қияда қалықтаған қыран көрсем,
Қиналам қанатымның жоқтығына!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең де бір

  • 0
  • 0

Өлең де бір
Қымыз сияқты
Қанша жұтсаң тамсантқан,
Өлең де бір қыз сияқты

Толық

Сөзім менің

  • 0
  • 0

Сары алтындай сақталған сөзім менің,
Тағдырыңды жиі ойлап көз ілмедім.
Сөз – бала ғой,
Баладан анасының

Толық

Махаббатты болды дейсің кім біліп

  • 0
  • 0

Махаббатты болды дейсің кім біліп,
Бойды билеп бір қуаныш, бір күдік.
Талай-талай жанарлардан жас ағып,
Талай-талай кеуделерден тұнды үміт.

Толық

Қарап көріңіз