Өлең, жыр, ақындар

Сарыжайлау

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 257
Күйіңді шерт, кәні, Сайлау,
Күмбірлете салшы бір.
Көз алдымда сары жайлау,
Көз ұшында малшы жүр.
Жүрегімді қолыма алып,
Мен де солай жүгірдім.
Мына ақбоз үй толы халық
Күйін тыңдап Сүгірдің.
Келгендей-ақ заман ақыр,
Қылыш ойнап желкеде.
Шымырлатып бара жатыр,
Жүрек қылын шерте ме?..
Бірде жылы үн қатқандай,
Бір перизат таңданып.
Бірде мәңгі күн батқандай,
Жаңбыр жауып, қар жауып.
Тәтті сезім жетелейді,
Далаға ма, үйге ме?!
Өте сылқым, өте ойлы
Құйқылжыды күй неге?
Тамам халық егіледі,
Асау күйлер бас бұзар.
Неге шектен төгіледі
Осыншалық ащы зар?!
Жұбатардай дерт көңілді,
Жұмбақ болып ой терең.
Шымырлатып шертпе күйді,
Шертпей қойсаң қайтер ем?!
Күйіңді шерт, кәні, Сайлау,
Күмбірлете салшы бір.
...Көз алдымда сары жайлау,
Көз ұшымда малшы жүр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терісаққан

  • 0
  • 0

Қақ төрінен Арқаның қоныс алып.
Қақты қанат толқының – толы шабыт.
Өзен біткен оңына ойысқанда,
Жалғыз өзің жатасың теріс ағып.

Толық

Ескерткіш

  • 0
  • 0

Ескерткішін көріп тұрып Мұхтардың,
Естен кетпес бір нәрсені ұққанмын.
Елі сүйсе, құламайды асқар тау,
Елі сүйсе, батпайды екен шыққан Күн.

Толық

Адамға – адам...

  • 0
  • 0

Қара нанды жеп жүруші ек қақ бөліп,
Адамға адам бара жатыр жат болып.
Қарның ашса қараспайды қайрылып,
Жаяу қалсаң бере алмайды ат-көлік.

Толық

Қарап көріңіз