Өлең, жыр, ақындар

Аққу өлді

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 320
Аққу өлді...
Ақкөлінен айрылды,
Қанатымен сабап-сабап айдынды.
Аңшы тұрды анық-қанық сыр ұқпай,
Ақын ғана –
Аһ ұрды да, қайғырды.
Аққу өлді...
Ақтық демін бір алып,
Осылайша опат болды бір «алып».
«Қу жанымды қалдыра гөр, құдай!» – деп
Тағдырынан өтінген жоқ, сұранып.
Аққу өлді...
(Өлетінін білмеді!)
Ойда жоқта үзілді де, тіл-демі,
Ілінгенде қарауылына мылтықтың
Іркілмеді... жүре берді ілгері.
Аққу өлді...
Ақша беттен жас тайып,
Аққуларды енді жоқтап бастайық...
Қос ауыздың ұңғысынан үрікпей
Қарауылға қарап тұрды-ау қасқайып!
Аққу өлді...
Кім еді оны өлтірген?!
Дәл осыны айта алмадым еркіммен.
Аққуымнан айрылған соң
Амалсыз –
Арылмадым бойға біткен дертімнен.
Аққу өлді...
Айдын көлдің ажары
Сұлық жатыр... тарқағандай базары.
...Оттан емес,
Судан емес ажалы,
Бұл сұмдыққа Адам ғана жазалы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір жыл өтті Сырбайсыз...

  • 0
  • 0

Шыққандай жолға түнде айсыз,
Жүруің жалғыз ыңғайсыз.
Бұлбұлы кеткен тоғайдай,
Бір жылым өтті Сырбайсыз.

Толық

Қараөзек шақ

  • 0
  • 0

Қараөзек шақ...
сырласайық тағы бір,
Самайымда қыстың қалған ағы жүр.
Маңайымда жіңішкеріп жуанның,

Толық

Осы күні елге барсаң дүлдүл бар

  • 0
  • 0

Осы күні елге барсаң дүлдүл бар,
Сағынышын білдірмейді құрғырлар.
Дәмін тосып әлек болған ағаң бар,
Әнін қосып әлек болған құрбың бар.

Толық

Қарап көріңіз