Өлең, жыр, ақындар

Анасын адам сата ма?

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 365
Сыздайды жүрек ызадан,
Тигендей таяқ денеге.
О заман да, бұ заман
Жер сатқан деген немене?!
Бұл сөзге қалай нанамыз,
Шындыққа, сірә, жата ма?
Жер – біздің туған Анамыз,
Анасын адам сата ма?!.
Қайғыға толды көкірек,
Көзімнің жасын тия алмай,
Қаратауымның бетіне
Қараймын қалай ұялмай?!
Қазақтың қайран даласы-ау,
Болды ма белің талғандай.
Арайлы, асқақ Алатау
Аз күнде жүдеп қалғандай!
Арқаның асау желдері
Темірдей қатты тыңайып...
Көкшетауымның көлдері
Қарайды маған мұңайып.
Халқым-ай қайран...
О, тоба!
Осы ма кезің сорлаған.
Бұл жерді батыр аталар
Қанымен ғана қорғаған.
Дәм-тұзын талай таттырған
Жерімді әлі баптаймын.
Шығуға жаны шақ тұрған
Аралдың өзін сатпаймын.
Алқымнан алып бір тымау,
Күшейтті жанның жарасын.
Саудаға салақ жұртым-ау,
Жер сатып қайда барасың?!
Түскендей басқа күллі азап,
Жер сатқан деген немене?
...Бәріне төзген бұл қазақ
Бұған да енді көне ме?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таулар

  • 0
  • 0

Секілді осы арада
Барлық тау, барлық орман.
Астау көл, асау арна
Асқан жер Талдықорған.

Толық

Аурухана төсегінде туған өлең

  • 0
  • 0

Созылып неше сағат, неше күнге,
Жатырмын аурухана төсегінде.
Бәлкім, бұл жан-жүректің сілкінісі,
Жоқ әлде бейнетім бе, кеселім бе?!

Толық

Айналаны ішіп-жесе момын жел

  • 0
  • 0

Айналаны ішіп-жесе момын жел,
Момын желге қырқа біткен жоның бер!
Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,
Еріп сала береді ғой көңілдер.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар