Өлең, жыр, ақындар

Айрылдым...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 634
Айрылдым мен...
Бәрінен де айрылдым!
Қалтылдаймын қайығында қайғымның.
Заманында тыпа-тыныш Елімнің,
Аманында аспандағы Ай, Күннің.
Қара жердің құнарынан айрылдым,
Дала белдің мұнарынан айрылдым.
Аңсап ұшып аққу қонған, қаз қонған
Айдын көлдің құрағынан айрылдым.
Балқашымнан, Аралымнан айрылдым,
Бақша-бауым – дарағымнан айрылдым.
Садақ тартып, сұр жебені жүйткіткен
Қаруымнан-жарағымнан айрылдым.
Айрылдым мен...
Айрылдым мен бәрінен,
Ешкім мені емдей алмас дәрімен.
Жас баладан данышпандық күтпедім,
Ақыл сұрап көрген жоқпын кәріден.
Сұңқар едім – қанатымнан қайрылдым,
Тұлпар едім – тұяғымнан айрылдым.
Түн ішінде кісінеген құлындай
Айрылып қап үйірінен айғырдың!
Айрылдым мен,
Айрылдым мен, айрылдым!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарағым, қара көзім, құмырсқа бел

  • 0
  • 0

Қарағым, қара көзім, құмырсқа бел,
Сен маған сәскеде емес, ымыртта кел.
Жайланып жағасында қыдырайық
Жайлаудың төсіндегі жұмыртқа көл.

Толық

Махаббат жалына

  • 0
  • 0

Махаббат жалына
Жаңылмай жармастым.
Тіліңнің балына
Бәрібір қанбаспын.

Толық

Алаңға шық, ағайын!

  • 0
  • 0

Көшеде,
Тар қуыста – қалтарыста
Тақаспа, тайталаспа, арпалыспа!
Ағайын, абыржымай Алаңға шық,

Толық

Қарап көріңіз