Өлең, жыр, ақындар

Дүниені жапқанда қараңғылық

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 306
Дүниені жапқанда қараңғылық,
Мазалайды түсіме Арал кіріп.
Не жаздым деп қараймын айналама,
Көңілімде жоқ қылау, арам қылық.
Бермеген соң не қажет өмір опа,
Жүрек сыздап, ми мұздап, көңіл – қапа.
Азияның қарайды ажарына,
Аяушылық сезіммен Еуропа!
Қандай қырсық төтеннен жолықты кеп,
Булығады ызаға толып жүрек.
Келер ұрпақ аңыз ғып айтар ма екен,
«Баяғыда... бір теңіз болыпты!» – деп.
Қар жауғандай көңілге қарашада,
Қажыттың-ау жүрекке жара сала.
Қанатымен су сепкен қарлығаштай,
Қалай ғана түсемін арашаға?
Жердің әбден құлазып тозғанынан,
Айрылғандай аяулы боздағынан.
Туған жерін тәрк етіп барады жұрт,
Жеріп кеткен құландай өз қағынан.
Қадірліңе қарашы, қарайлашы,
Мансап емес, шен емес, ар ойлашы!
Оспадарсыз ожардың қолы тиіп,
Быт-шыт болған жерімнің шарайнасы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ махаббат!

  • 0
  • 0

Ақ махаббат!
Қашаннан Кием едің,
Саған деген таусылмас сый-өлеңім.
Қиналғанда қан жұтып,

Толық

Ел қамын жеген ұлмын

  • 0
  • 0

Ел қамын жеген ұлмын,
Түскенше жағым қашан.
Қарайып неге жүрмін,
Халқыма танылмасам?!

Толық

Ұлытау

  • 0
  • 0

Өткен күннің өрнегін кім ұғыпты,
Суы – зәмзам,
Тасы – асыл,
Гүлі құтты.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар