Өлең, жыр, ақындар

Өзегін өрт алып кеткен

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1982
Өзі аз сәуле.
Несі қалды бітпеген?
Қуыршақтай қоя алмадым түкке ден.
Өзегін өрт алып кеткен.Енді оны
Анасы да ағарта алмас сүтпенен.
Сөз де, ой да сияқты елге кіл әйгі.
Қаңғыбас мұң менен нені сұрайды?
Жақсы өмірден дәмесі бар бір мұңлық
Жүрегіме кіріп алып мұңайды.
Сексеуілдің жасайды не күлінен?
Түрі игінің түсінен де түңілем.
Жоғалам ба жол таба алмай жоқ болып,
Тірі жүру бүгі менен шігінен?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық

  • 0
  • 1

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жаныменен тұратын-ды сені ұғып,
Үйретті олар ар-ұятты сақтауды.

Толық

Ана

  • 0
  • 1

Ана, сені жұбата алман. Не деймін?
Құлағымда қалды үнің: «Көбейгір!»
Ақ сүт қана болған күндер қорегім,
Қанша шуақ, мейірімге бөледің?

Толық

Іздемеймін шындықты

  • 0
  • 0

Іздемеймін шындықты
Ол бар ма еді, кім көрген?
Жапырақта тұнған шық,
Күн көзінен ол да өлген.

Толық

Қарап көріңіз