Өлең, жыр, ақындар

Өзегін өрт алып кеткен

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2269
Өзі аз сәуле.
Несі қалды бітпеген?
Қуыршақтай қоя алмадым түкке ден.
Өзегін өрт алып кеткен.Енді оны
Анасы да ағарта алмас сүтпенен.
Сөз де, ой да сияқты елге кіл әйгі.
Қаңғыбас мұң менен нені сұрайды?
Жақсы өмірден дәмесі бар бір мұңлық
Жүрегіме кіріп алып мұңайды.
Сексеуілдің жасайды не күлінен?
Түрі игінің түсінен де түңілем.
Жоғалам ба жол таба алмай жоқ болып,
Тірі жүру бүгі менен шігінен?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі

  • 0
  • 0

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі,
Аспан боп-боз, түк үмітсіз қарады.
Сен үшін не, не жазығым бар еді?
Біле алмадым-қандай кінә тағады.

Толық

Бар деумен...

  • 0
  • 0

Бар деумен бас ұрмадым мынада асыл,
Әлденеге жатпадым кінәласып.
Көзің салғын біз жаққа, ей, Мәңгілік!
Жапырағы өлер тал құлағасын.

Толық

Сен мәңгі тірісің

  • 0
  • 0

Үн-түнсіз көтеріп өткенді-кеткенді,
Бағзыдан бүгінге ол жеткен-ді.
Көз алдым тұнады мың елес,
Батырлар- Ақтонды, Көктонды.

Толық

Қарап көріңіз