Өлең, жыр, ақындар

Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 562
Ойым бүрлеп, сәуле түсіп санаға,
Ақын болып кетем ертең қалаға.
Қош айтыстым жазығыма жусанды,
Ұзақ қарап сағымданған далаға.
Көңіліме тұрғаннан соң дем беріп,
Кер даланы қия алмаймын сенделіп.
Кетем бірақ,
Сосын ақын боламын,
Өмірімді бақ пен сорға тең бөліп.
Ши түбінен қол бұлғайды шат күнім,
Балауса күн,
Таңдай тескен тәтті ұғым.
Кетерімде тарап едім кекілін,
Көз алдымда мұңайғаны ақ құлын.
Перзентіне иігендей жер төсі,
Мейірленді бүкіл ауыл өлкесі.
Алатаудай арманымды арқалап,
Қала жаққа шығып кеттім ертесі.
Тоқтамаймын таңға асатын торыдай,
Таусылмайды ұшығы жоқ жол ұдай.
Көзім алды тұманданып барады,
Қарашы,
Ақын болам деген сорым-ай.
Көңіл шіркін ақ құлындай жетім-ді,
Түсіме енді...
Мені іздейтін секілді.
Қимастықпен елжірейді алыстан...
...Құла тай боп кекілді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарым ырыс

  • 0
  • 0

Мен Ғашықпын. Жырладым ғашықтықтың ғажабын,
Бәлкім содан бақытым. Бәлкім содан азабым.
Жеті түнде көз ілмей ой кешіріп отырдым,
Бәлкім содан адаммын. Бәлкім содан ақынмын.

Толық

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған

  • 0
  • 0

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған,
Сол үшін де қажет сендік наз маған.
Бұйырыпты ғұмыр кешу ақын боп,
Маңдайыма пайғамбарлық жазбаған.

Толық

Ақшамдағы аңсау

  • 0
  • 0

Мен кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін.
Аңсатқаны жетпегендей арманның,
Аңсаттың-ау сен бүгін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар