Өлең, жыр, ақындар

Сел болып кейде...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2065
Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.
Мөп-мөлдір тамшы-ем, қызығып, шашып ойнадың.
Тірліктің белден бастың да жасыл аймағын.
Нәзік пе деуші ем, осынша бұзық та ма едің?
Қыз деген қызыл гүл ғана, қызықпа дедім.
...Сел болып кейде ағамын, егіліп бөтен.
Мазаламағын, көз жаспын... төгіліп кетем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлкімді ой ұрлап

  • 0
  • 0

Сағыныш күбірлер: «Бірдеңе, бірдеңе...»
Сүлесоқ қараймын үлде мен бүлдеге.
Күлкімді ой ұрлап кеткен-ді,
Күні жоқ не деймін шілдеге?

Толық

Желдің де билігі жоқ

  • 0
  • 0

Таң атады, сейіліп қараңғы да,
Күн келеді, көңілді алаң қыла.
Жапырақтар ұшады тал басынан,
Жаз көйлегі тағы да тоналды ма?

Толық

Өмір - елес, елеске алданамын

  • 0
  • 0

Өмір - елес, елеске алданамын.
Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?
Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,
Жағаға шығарар деп қарманамын.

Толық

Қарап көріңіз