Өлең, жыр, ақындар

Сел болып кейде...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1960
Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.
Мөп-мөлдір тамшы-ем, қызығып, шашып ойнадың.
Тірліктің белден бастың да жасыл аймағын.
Нәзік пе деуші ем, осынша бұзық та ма едің?
Қыз деген қызыл гүл ғана, қызықпа дедім.
...Сел болып кейде ағамын, егіліп бөтен.
Мазаламағын, көз жаспын... төгіліп кетем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазықұртқа басыңды сүйедің неге?

  • 0
  • 0

...Жерге сенің табаныңды тигізбей,
Жаман, жыртық кигізбей,
Ақша жүзің құм дауылға сүйгізбей,
Бар бейнетін өзі көрген ғұмырдың,

Толық

Адам өмір сүреді...

  • 0
  • 0

Күн батады телміріп,
Жел де жөнін айтпайды.
Сезіміңді өлтіріп,
Жанды үгеді жат қайғы.

Толық

Таулы шаһар

  • 0
  • 0

Есітемін үлкен қала дуылын,
Кім біледі аңқауы кім, қуы кім?
Таулы шаһар - танымайтын үй сынды,
/Тау ішінде ит те өзге ұлыды./

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер