Өлең, жыр, ақындар

Сел болып кейде...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2179
Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.
Мөп-мөлдір тамшы-ем, қызығып, шашып ойнадың.
Тірліктің белден бастың да жасыл аймағын.
Нәзік пе деуші ем, осынша бұзық та ма едің?
Қыз деген қызыл гүл ғана, қызықпа дедім.
...Сел болып кейде ағамын, егіліп бөтен.
Мазаламағын, көз жаспын... төгіліп кетем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самала кештің сәулесі

  • 0
  • 0

Күйзеліп кеткенің бе шын? Күрсінгенің не?
Білемін.Несін күрсіндің, білсін дедің бе?
Өпкенде нәзік , әдемі сырың кеп беттен
Жүрек те сорлы, өрекпіп, дірілдеп кеткен.

Толық

Бар бояуым...

  • 0
  • 0

Алатаудың етегін мекендедім,
Қаңтар туса еліме кетем дедім.
Құзар шыңға шығып-ап дауыстаса
Балапанды алып-ақ кетер ме едің?

Толық

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?

  • 0
  • 0

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?
Жиі-жиі батасың бақта мұңға.
Қолтығыңнан демесін өлең сенің,
Қиянат көрген сол бір шақтарыңда.

Толық

Қарап көріңіз