Өлең, жыр, ақындар

Сел болып кейде...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2185
Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.
Мөп-мөлдір тамшы-ем, қызығып, шашып ойнадың.
Тірліктің белден бастың да жасыл аймағын.
Нәзік пе деуші ем, осынша бұзық та ма едің?
Қыз деген қызыл гүл ғана, қызықпа дедім.
...Сел болып кейде ағамын, егіліп бөтен.
Мазаламағын, көз жаспын... төгіліп кетем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғаннан жарық таппай

  • 0
  • 0

Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.

Толық

Бұлттан шыққан...

  • 0
  • 0

Таудан қалың тұман түсті.Тұман ба?
Шыбын жаным бөлек екен шығарда.
Бұлттан шыққан Күн де ащы.Сонан да
Көкке көзін қысып қарап тұрар ма?

Толық

Ел. 1999 жыл.

  • 0
  • 0

Ел. 1999 жыл.
Әкем іздеп келген ел.
Күнге сені тең көрем!
Өзге жерде өмір бар,

Толық

Қарап көріңіз