Өлең, жыр, ақындар

Сел болып кейде...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2163
Мен - теңіз едім. Мұңымды шағала білді.
Ақ жал толқынмен бұзасың жағалауымды.
Аспан тектім-ау, ашулы төніп келесің,
Алаңдай берем, жер болып жерітпегесін.
Мөп-мөлдір тамшы-ем, қызығып, шашып ойнадың.
Тірліктің белден бастың да жасыл аймағын.
Нәзік пе деуші ем, осынша бұзық та ма едің?
Қыз деген қызыл гүл ғана, қызықпа дедім.
...Сел болып кейде ағамын, егіліп бөтен.
Мазаламағын, көз жаспын... төгіліп кетем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құм ішіндегі ән

  • 0
  • 0

Елеместе, ортасында көп құмның
Отыратын екі үй және Көктұйғын.
Бозторғайдан сәл мазалы мына мен
Оның үнін өмір үні деп түйдім.

Толық

Қызыл көйлек

  • 0
  • 0

Күндерді сонау ойша кезгенім
Көлегейлесе жүзімді өзге мұң.
Бірге жүргенде айтушы ең ылғи
Ұнайды деп те қызыл көйлегің.

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

«Елің қайда?»- деп сөккен мұны.
Ебін таппағанын еткен міні.
Елу бесінші жыл, маусым,
Іздеп келген-ді ол Көктондыны.

Толық

Қарап көріңіз