Өлең, жыр, ақындар

Ақшамдағы аңсау

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 451
Мен кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін.
Аңсатқаны жетпегендей арманның,
Аңсаттың-ау сен бүгін.
Ақшам түсті қалаға,
Шамам жетсе қала ішіне енсемші.
Енді дауа бола алмадым санаға,
Көп аңсатпай келсеңші.
Жүрем жанға үндемей,
Тек өлеңнен табамын деп миятты.
Жалғыз ғана гүл жылап тұр үлбегей,
Ол да ақын сияқты.
Сен осылай аңсаттың,
Аңсай алмау маған сірә сор шығар.
Аңсаймын деп махаббаттан шаршаппын,
Жанарымда тамшылар.
Ерініңнен өбейін,
Енді былай шыдаман.
Жеті түнде жырымды оқып берейін,
Жүрегімде жылаған.
Сол кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін...
Падишасы жүректегі арманның,
Өліп барам мен бүгін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Некесіз-ақ басыма бақ қондырған

  • 0
  • 0

Некесіз-ақ басыма бақ қондырған,
Жүрегімді үнсіз ойға шомдырған.
Ізгі нұрдан жаралғандай дидарың,
Періштенің өзін естен тандырған.

Толық

Ұлы арман

  • 0
  • 0

Ғаламның түйсігін қозғаған,
Дүниеде еш ақын жазбаған-
Ұлы жыр бастағым келеді,
Баурына басатын боз далам.

Толық

Шын емес

  • 0
  • 0

Куәсі боп нәркес пен наза күннің,
Бірі болдым айтулы әз ақынның.
Кешқұрым сүмбіленің саясында,
Жатып ап керемет жыр жазатынмын.

Толық

Қарап көріңіз