Өлең, жыр, ақындар

Ақшамдағы аңсау

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 431
Мен кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін.
Аңсатқаны жетпегендей арманның,
Аңсаттың-ау сен бүгін.
Ақшам түсті қалаға,
Шамам жетсе қала ішіне енсемші.
Енді дауа бола алмадым санаға,
Көп аңсатпай келсеңші.
Жүрем жанға үндемей,
Тек өлеңнен табамын деп миятты.
Жалғыз ғана гүл жылап тұр үлбегей,
Ол да ақын сияқты.
Сен осылай аңсаттың,
Аңсай алмау маған сірә сор шығар.
Аңсаймын деп махаббаттан шаршаппын,
Жанарымда тамшылар.
Ерініңнен өбейін,
Енді былай шыдаман.
Жеті түнде жырымды оқып берейін,
Жүрегімде жылаған.
Сол кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін...
Падишасы жүректегі арманның,
Өліп барам мен бүгін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі көбелек

  • 0
  • 0

Кімнің қай кез таусылыпты сайраны,
Ғажап-ақ қой жан біткеннің жайраңы.
Түнгі шаһар шамын жақты шырадай,
Бүгін түнгі көбелектер мейрамы.

Толық

Көздерінде күміс түстес шық тұнып

  • 0
  • 0

Көздерінде күміс түстес шық тұнып,
Нәзік назын қылығымен ұқтырып;
Көктем болып күлімдейтін кіршіксіз,
Ол да мендей ақын еді тұп-тұнық.

Толық

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған

  • 0
  • 0

Жүрегім бұл бозінгендей боздаған,
Сол үшін де қажет сендік наз маған.
Бұйырыпты ғұмыр кешу ақын боп,
Маңдайыма пайғамбарлық жазбаған.

Толық

Қарап көріңіз